Aerosolen

Toen ik gister luisterde naar de briefing van het RIVM en het daarop volgende debat in de Tweede Kamer, vroeg ik me af of ze het überhaupt wel over het COVID-19 virus hadden. Dit artikel geeft een overzicht van wat er inmiddels op basis van internationaal onderzoek bekend is over het virus, maar nog niet of nauwelijks is doorgedrongen tot de Nederlandse media en politiek.

"1,5 Meter afstand", "handen wassen", "in de elleboog niezen" en "er dreigt een tweede golf". Dat waren de kernen van de strategie ingegeven door de WHO waarmee wereldwijd de lockdowns werden ingegaan. Maar deze mantra's sturen ons de verkeerde kant op en deels wordt het ware gevaar niet goed onderkend. Een dodelijke mix tijdens deze enorme crisis.

Wederom laat de aankondiging van vanavond zien dat de recente onderzoeken over de verspreiding van COVID-19 op z'n minst worden genegeerd door de adviseurs. De angst wordt aangewakkerd terwijl de kans op herhaling van maart - in elk geval tot het najaar - nihil is. Dit artikel geeft 8 van de meest cruciale vragen die onze specialisten niet worden gesteld.

De studie van Prof. Streeck in het zwaar getroffen Heinsberg/Gangelt net over de Duitse grens is het meest complete random onderzoek dat ik tot dusverre heb gezien. Helaas lijkt het er niet op dat Nederland de ambitie heeft om dit voorbeeld te volgen en/of te leren van dit soort studies. Daarom geef ik hier de belangrijkste conclusies tot nu toe.

De grote corona-uitbraken in Manaus (Brazilië) en Guayaquil (Ecuador) worden regelmatig gebruikt om aan te tonen dat het effect van hoge luchtvochtigheid zoals ik dat beargumenteer, niet kan kloppen. Helaas zegt dat meer over de algehele onwetendheid over de verspreiding van het virus dan over mijn redenering. In dit artikel leg ik uit waarom.

Zolang de informatie over de aerosols niet serieus wordt genomen, duwen het RIVM en virologen ons onnodig de 1,5 meter maatschappij in. Daar komt bij dat men een bron van besmetting negeert, die relevant kan zijn als de scholen straks weer openen, met alle mogelijke gevolgen van dien.

Het RIVM, OMT en de regering maken een ernstige fout als ze het verspreiden via aerosols blijven negeren. Onderzoek toont aan dat bij een luchtvochtigheid in binnenruimtes van 43% (bij 20°) de kans om besmet te worden door aerosols 5 keer zo klein is als bij een luchtvochtigheid van 20%.

Alles lijkt er op te wijzen dat het laag houden van de temperatuur in vleesverwerkende fabrieken gunstige omstandigheden creëert voor microdruppels om langer te blijven zweven en zo de medewerkers te besmetten.

Bij de adviezen van het RIVM en de toelichtingen van de specialisten in de talkshows valt me op hoe weinig men inspeelt op belangrijk nieuw wetenschappelijk onderzoek. Daarom heb ik deze korte video gemaakt. Extra woorden zijn niet nodig.

Onderzoeken naar de SARS-CoV uitbraak in 2002-2003 vertonen verrassend veel overeenkomsten met mijn bevindingen ten opzichte van COVID-19. Op basis van deze bevindingen geef ik een negental adviezen om besmetting tegen te gaan.

Dit artikel neemt een bijeenkomst in gemeenschapshuis De Poart in Kessel onder de loep. Van daaruit is de uitbraak ontstaan die Peel en Maas tot de Nederlandse gemeente met de meeste ziekenhuisopnames maakte. Ik adviseer de autoriteiten om dit direct te onderzoeken, en geef aan op welke manier hier een schat aan informatie uitgehaald kan worden.

Een correlatie is niet per se een causaal verband. Want veroorzaakt een bepaalde verandering in de ene variabele ook daadwerkelijk een verandering in de tweede? In 6 stappen laat ik in dit artikel zien dat de cijfermatige samenhang tussen luchtvochtigheid en het aantal sterfgevallen door COVID-19, inderdaad causaal is.

In dit artikel laat ik zien waarom er bij griep geen superspread events lijken plaats te vinden en bij COVID-19 wel. Vervolgens leg ik uit hoe je via gecontroleerde experimenten kunt vaststellen welke maatregelen werken en onder wat voor omstandigheden, om zo tot een veel effectievere aanpak te komen die de schade aan de economie en maatschappij beperkt.

Vanuit mijn achtergrond als sociaal geograaf gespecialiseerd in onderzoek & statistiek, heb ik de afgelopen 2 maanden de geografische patronen van de uitbraken van het virus wereldwijd bestudeerd. In dit artikel noem ik enkele vragen waarop ik, mede dankzij wetenschappelijke publicaties van anderen, een antwoord heb gevonden.

Hoe het virus zich in Nederland verspreidt, zegt veel over het effect van de genomen maatregelen. We trekken een vergelijking tussen verschillende regio's binnen Nederland en tussen Nederland en andere landen. Tot slot bespreken we de implicaties van de verschillen en waar we allemaal rekening mee moeten houden voor een smart exit.