Alle Nieuwsberichten

De grote corona-uitbraken in Manaus (Brazilië) en Guayaquil (Ecuador) worden regelmatig gebruikt om aan te tonen dat het effect van hoge luchtvochtigheid zoals ik dat beargumenteer, niet kan kloppen. Helaas zegt dat meer over de algehele onwetendheid over de verspreiding van het virus dan over mijn redenering. In dit artikel leg ik uit waarom.

Zolang de informatie over de aerosols niet serieus wordt genomen, duwen het RIVM en virologen ons onnodig de 1,5 meter maatschappij in. Daar komt bij dat men een bron van besmetting negeert, die relevant kan zijn als de scholen straks weer openen, met alle mogelijke gevolgen van dien.

Het RIVM, OMT en de regering maken een ernstige fout als ze het verspreiden via aerosols blijven negeren. Onderzoek toont aan dat bij een luchtvochtigheid in binnenruimtes van 43% (bij 20°) de kans om besmet te worden door aerosols 5 keer zo klein is als bij een luchtvochtigheid van 20%.

Alles lijkt er op te wijzen dat het laag houden van de temperatuur in vleesverwerkende fabrieken gunstige omstandigheden creëert voor microdruppels om langer te blijven zweven en zo de medewerkers te besmetten.

Wanneer je de drie belangrijkste maten van de verspreiding van het virus in één grafiek geplaatst, het drie daags voortschrijdend gemiddelde van de ziekenhuisopnames, IC-opnames en sterftgevallen per dag en corrigeert voor het aantal doden in zorginstellingen zie je dat de R0 ruim onder de 1 ligt.

What do the numbers say, are we doing well or not? In the past few days we heard in the various talk shows on TV, that the R0 (reproduction factor) is on the rise again towards 1. That gives you the feeling that “we” are going in the wrong direction again, despite all the strict […]

De afgelopen dagen horen we dat de R0 (reproductiefactor) weer oploopt naar 1. Als je wat dieper in de feitelijke data duikt, zie je hoe wankel die observatie is, en dat die stijging, als die er echt zou zijn, op dit moment weinig betekent.

Bij de adviezen van het RIVM en de toelichtingen van de specialisten in de talkshows valt me op hoe weinig men inspeelt op belangrijk nieuw wetenschappelijk onderzoek. Daarom heb ik deze korte video gemaakt. Extra woorden zijn niet nodig.

De provincie Stockholm en de provincie Noord-Brabant zijn qua oppervlakte en inwoneraantal ongeveer gelijk. Ook het verloop van het aantal coronadoden lijkt erg op elkaar. Echter de aanpak in Zweden is heel anders dan in Nederland.

Onderzoeken naar de SARS-CoV uitbraak in 2002-2003 vertonen verrassend veel overeenkomsten met mijn bevindingen ten opzichte van COVID-19. Op basis van deze bevindingen geef ik een negental adviezen om besmetting tegen te gaan.

Een vergelijking per gemeente van de verspreiding van het virus, voor en nadat de maatregelen werden ingevoerd, laat zien dat enkel het voorkomen van superspread events de reproductiefactor waarschijnlijk onder de 1 zal houden.

The Financial Times heeft een pagina waar je de cijfers omtrent de verspreiding van het virus per land kan vergelijken. Aan de hand van deze cijfers kan je enkele opvallende conclusies trekken. Met name het verplichte gebruik van mondkapjes lijkt de verspreiding sterk tegen te gaan.

Een geograaf hoeft niet te weten hoe een trein werkt om te kunnen onderzoeken hoe belangrijk de routes van de spoorwegen waren voor de ontwikkelingspatronen van steden en regio's. Datzelfde geldt voor een pandemie. In eerste instantie gaan de virologen aan de slag. Maar nu hebben we daarbovenop elke vorm van expertise nodig. Zo ook die van ondergetekende.

Dit artikel neemt een bijeenkomst in gemeenschapshuis De Poart in Kessel onder de loep. Van daaruit is de uitbraak ontstaan die Peel en Maas tot de Nederlandse gemeente met de meeste ziekenhuisopnames maakte. Ik adviseer de autoriteiten om dit direct te onderzoeken, en geef aan op welke manier hier een schat aan informatie uitgehaald kan worden.

Dit artikel bespreekt een opinieonderzoek van Peil.nl op basis van: de wens om af te bouwen met maatregelen, de kans om besmet te worden zoals men dat voor zichzelf inschat, hoeveel mensen iemand kennen met griep of Corona, hoeveel mensen op een plek zijn geweest waar ze iemand kennen met Corona en hoe lastig de 1,5-meterregel is voor bedrijven.

Een correlatie is niet per se een causaal verband. Want veroorzaakt een bepaalde verandering in de ene variabele ook daadwerkelijk een verandering in de tweede? In 6 stappen laat ik in dit artikel zien dat de cijfermatige samenhang tussen luchtvochtigheid en het aantal sterfgevallen door COVID-19, inderdaad causaal is.

De economische schade van de huidige maatregelen, en daarmee ook voor de volksgezondheid, is veel groter dan geschat. We moeten snel met een intelligente exit-strategie komen, gericht op een goede balans tussen het terugbrengen van de toename van COVID-19 patiënten en het weer adem geven aan de economie en de samenleving.

In dit artikel laat ik zien waarom er bij griep geen superspread events lijken plaats te vinden en bij COVID-19 wel. Vervolgens leg ik uit hoe je via gecontroleerde experimenten kunt vaststellen welke maatregelen werken en onder wat voor omstandigheden, om zo tot een veel effectievere aanpak te komen die de schade aan de economie en maatschappij beperkt.

De WHO gaat bij de berekening van het sterfterisico uit van het totale aantal doden gedeeld door het aantal geregistreerde besmettingen. Maar het werkelijke aantal besmette personen ligt veel hoger, waardoor het sterfterisico omlaaggaat. In dit artikel geef ik aan hoe je tot een betere schatting kunt komen, opgesplitst per leeftijdsgroep en geslacht.

Via een empirisch onderzoek is aangetoond dat als het weer in een bepaalde periode een specifieke luchtvochtigheid had tussen 4,6 en 5,4 g/kg had de verspreiding van het COVID-19 virus veel sneller ging dan als dat niet zo was.

Ik dit artikel geef ik een model voor een intelligente exit-strategie. Niet gericht op macro-beslissingen maar heel doelgericht, met snelle feedback m.b.t. het succes of resterende risico's. Een manier om proefondervindelijk terug te keren naar een "normale" situatie. En om te zorgen dat we weten hoe het komt als het virus in de herfst toch weer terugkomt.

Vanuit mijn achtergrond als sociaal geograaf gespecialiseerd in onderzoek & statistiek, heb ik de afgelopen 2 maanden de geografische patronen van de uitbraken van het virus wereldwijd bestudeerd. In dit artikel noem ik enkele vragen waarop ik, mede dankzij wetenschappelijke publicaties van anderen, een antwoord heb gevonden.

Hoe het virus zich in Nederland verspreidt, zegt veel over het effect van de genomen maatregelen. We trekken een vergelijking tussen verschillende regio's binnen Nederland en tussen Nederland en andere landen. Tot slot bespreken we de implicaties van de verschillen en waar we allemaal rekening mee moeten houden voor een smart exit.

Ik was het eens met de intelligente lockdown die Nederland 3 weken geleden heeft ingevoerd. De maatregelen hebben gelukkig tot een duidelijke daling geleid van de R0. Maar elke week dat Nederland "op slot" zit, zijn de kosten enorm. En aangezien onze cijfers 2 weken achterlopen, kunnen we eerder beginnen met het uitfaseren van de maatregelen dan we denken.

Er wordt tot nu toe vooral gesproken van superspreaders - individuen. Maar ik denk dat het gaat om gelegenheden waar de omstandigheden ideaal zijn voor verspreiding: superspread-events. Dit artikel geeft een cijfermatige uitwerking van het effect van superspread-events en van de impact van harde maatregelen op het indammen van het virus.

Hier bespreek ik een zeer recent gepubliceerd artikel dat ik ontving van een gerespecteerde hoogleraar in de virologie. Het sluit vrijwel volledig aan op mijn interpretatie van de regionale patronen en het wijst ons de weg hoe we onze samenleving weer snel kunnen normaliseren.

Het is geweldig hoe eenvoudig je via internet belangwekkende wetenschappelijke onderzoeken en relevante artikelen van experts over COVID-19 vindt. Ik doe dat onder meer door via Twitter een aantal mensen te volgen, die me wijzen op belangwekkende informatie. Ik heb vorige week al gewezen op een aantal artikelen en publicaties over grootschalige besmettingen via de […]

Het virus verspreidt zich op 2 manieren: via direct contact (druppels) en indirect (aerosolen). Als we dit eenmaal aannemen, wordt de rol van het weer ineens duidelijk: micro-druppels zijn beduidend minder lang airborne als de specifieke luchtvochtigheid hoog is. Dit artikel bespreekt deze bevindingen en de implicaties voor de opzet van de exit-strategie.

Een video van een experiment uit Japan, een interview met een Zuid-Koreaanse arts en een aantal wetenschappelijke artikelen zorgen voor een heus eureka-moment. De microdruppels zijn de grote boosdoener. Dit artikel bespreekt dit bewijs en de consequenties die dit mee kan brengen voor het beleid. De bescherming van de samenleving kan veel intelligenter.

Dit artikel neemt de verschillen tussen de staten in de VS onder de loep om aan te tonen dat de weersverwachting zou kunnen helpen om proportionele maatregelen te nemen in relatie tot wat het tempo van verspreiding zou zijn als men niets zou doen. Neem je die factor niet mee, dan is de kans levensgroot dat het middel (veel) erger is dan de kwaal.