COVID-19

Een video van de voorzitter van de Japanse federatie voor infectieziekten waarin hij liet zien hoelang aerosolen blijven hangen zorgde bij mij al op 1 april voor een eureka moment. Omdat er nog steeds niks met die informatie gebeurt, voel ik mij genoodzaakt om de mail die ik toen naar een twintigtal politici stuurde nu als open brief te plaatsen.

De weekoverzichten van het RIVM zijn dermate globaal dat het weinig relevante verdiepingsmogelijkheden geeft. Het afnemen van anonieme vragenlijsten bij mensen die getest worden zou deskundigen kunnen helpen te begrijpen hoe de verspreiding in Nederland verloopt en burgers een beter inzicht geven in wat de reële risico's voor hen zijn.

Een verbijsterend rapport van het RIVM geeft overtuigend bewijs dat slecht afgestelde ventilatiesystemen een belangrijke rol spelen bij het massaal verspreiden van het virus onder degenen die (langdurig) in die ruimtes aanwezig zijn. Aerosolen spelen dus een rol bij het verspreiden van het virus maar het RIVM blijft om onnavolgbare redenen sceptisch.

De meeste scholen voldoen niet aan de minimumeisen voor ventilatie. Te weinig frisse lucht kan het risico op besmetting van alle aanwezigen aanzienlijk vergroten. Scholen lappen de richtlijnen aan hun laars, dus het is essentieel dat alle betrokkenen een gericht Ventilatiebeleid invoeren om te voorkomen dat er later dit jaar toch weer scholen moeten sluiten.

De hoeveelheid virus en de duur en diepte van inademen beïnvloeden de mate waarin men geïnfecteerd/ziek wordt. Bewoners van zorginstellingen die besmet zijn geraakt door slecht functionerende ventilatie, hebben waarschijnlijk veel virus binnengekregen en mede daardoor vaak ernstige symptomen. Mondkapjes lijken de viral load te beperken.

Besmettingen van (grote) clusters worden nog altijd stug toegeschreven aan het breken van de 1,5-meterregel zonder dat er aandacht wordt besteed aan de veel logischere besmettingsreden, namelijk dat het virus in de lucht bleef zweven en een tijd lang werd ingeademd. Dit stuk geeft een overzicht van handvatten voor een aanpak besloten openbare ruimtes.

Een berekening waaruit blijkt dat de kans dat je op dit moment door een willekeurig iemand die je tegenkomt in Nederland besmet kan worden via een "directe druppel" binnen een straal van 1,5 meter, 1 op de 1 miljoen is. Volgens het WHO/RIVM is dit vrijwel de enige manier om besmet te worden.

De reproductiefactor die nu bepaald wordt, houdt geen rekening met het grotere aantal uitgevoerde tests. Er worden foute correctiefactoren toegepast. Gezien de ontwikkelingen van de laatste dagen ligt de reproductiefactor eerder onder de 1 dan op de 1,4 die nu gemeld wordt. Zo wordt het R-cijfer van het RIVM geen reproductiefactor, maar een ratjetoefactor.

Het leeuwendeel van de COVID-19 besmettingen gebeurt door het inademen van het virus en niet via grotere druppels die in de neus, mond of ogen van een nog niet besmet persoon belanden. Dit artikel geeft een kort overzicht van hoe ik tot deze conclusie kom. Het is tijd dat onze leiders een einde maken aan de hegemonie van het WHO/RIVM en OMT.

Aerosolen-ontkenners zijn wetenschappers die prat gaan op hun wetenschappelijke werkwijze maar in werkelijkheid juist handelen vanuit (on)macht. Ze zijn onwillig om zich open te stellen voor feiten en daarmee verantwoordelijk voor veel onnodige schade. Dit artikel toont de verbijsterende koppigheid waarmee het RIVM de rol van aerosolen blijft ontkennen.

De mondkapjes gaan er komen. Dit is mijn voorstel om op een intelligente manier maatregelen te nemen. Een aanpak gebaseerd op het belonen van het positieve, waardoor je ook een beroep kunt doen op mensen ten aanzien van hun verantwoordelijkheid voor anderen en mensen elkaar daar makkelijker op kunnen aanspreken. Een aanpak die hoort bij een volwassen samenleving in de 21e eeuw.

De autoriteiten maken zich schuldig aan schaamteloze bangmakerij. Intussen blijft men ontkennen dat de belangrijkste besmettingen ontstaan via aerosolen waardoor verkeerde maatregelen leiden tot alle gevolgen van dien. Dit artikel bespreekt het belang van superspreading events en een voorbeeld van foutief onderzoek ingegeven door de 1,5-meter oogkleppen.

Als je enige gereedschap een hamer is, lijkt elk probleem een spijker. Dit artikel laat zien dat het weer een grote invloed heeft op de verspreiding van het virus en dat dit inconsistent is met de druppeltheorie. Door vol te houden dat gestegen aantallen besmettingen komen doordat men kennelijk niet genoeg afstand hield, doet de WHO meer kwaad dan goed.

De autoriteiten halen in de media onderzoeken aan waarvan de rapporten niet zijn gepubliceerd en waarover zelfs na aandringen geen feiten boven tafel te krijgen zijn. Ook worden verkeerde weergaven van de feiten in de media achteraf niet rechtgezet. Dit wordt geïllustreerd aan de hand van een debat over superspreading events bij Op1 met Prof. Voss.

Dit artikel bespreekt de kwalijke rol van het RIVM bij de rampsituatie in de zorg, het grote belang van aerosols en proportionele maatregelen om te illustreren dat het tijd is dat onze beleidsmakers en politici hun oorspronkelijke standpunt opgeven en stoppen het advies van het RIVM en OMT vrijwel blindelings te volgen.

Op basis van het actueel percentage besmette mensen gevonden tijdens tests en het aantal besmette mensen per 1 miljoen inwoners zou je elke regio/gebied/land in 5 risicogebieden kunnen indelen. Voor de 3 minst veilige risicogebieden geef ik richtlijnen voor de te volgen maatregelen.

Op basis van alle studies die ik gelezen heb, geef ik mijn “best guess” van het belang van de verschillende besmettingsvormen en hoe je daar de risico’s van kunt minimaliseren. Ik denk dat we met deze “best guess” veel verder komen met het bestrijden van het virus en het in standhouden van onze samenleving.

Het laatste rapport van het RIVM toont wederom duidelijk aan dat de kans om buiten besmet te raken vrijwel nihil is en dat Nederland al meer dan 2 maanden onterecht buiten in de 1,5 meter dwangbuis zit. Bestuurlijk Nederland is echter volledig de weg kwijt met Burgemeester Bruls voorop.

Er zijn sterke aanwijzingen dat het bij grootschalige besmettingen tijdens superspreading events niet zozeer komt door een superspreader, maar door omstandigheden die gunstig zijn voor virusdeeltjes om lang te blijven zweven. Het RIVM weigert dit echter te erkennen waardoor we in het najaar forse problemen kunnen verwachten.

Studies tonen aan dat de meeste infecties plaatsvinden via aerosols. Een belangrijk concept hierbij is "the viral dose"; het aantal corona deeltjes dat nodig is om besmet te raken. Hoe meer je er inademt hoe zieker je wordt. Dit artikel geeft een reeks richtlijnen om besmetting te voorkomen.

Een overzicht van alle componenten om zelf uw conclusie te trekken over het belang van aerosolen bij de verspreiding van COVID-19 en de wijze waarop WHO en RIVM met deze informatie omgaan. Welke conclusie u daaruit trekt, is aan u.

Wanneer je de wereldwijde literatuur bekijkt, dan zie je dat steeds meer wetenschappers aandacht vragen voor het grote belang van aerosole verspreiding van het virus. Vanuit het principe “Better safe than sorry” zou de regering daarom direct dienen te starten met het Deltaplan Ventilatie.

Twee video's waarin uitgelegd wordt waarom zo snel mogelijk gestart moet worden met het Deltaplan Ventilatie in Nederland.

Sinds ik heb opgeroepen tot een Deltaplan Ventilatie, krijg ik veel deskundige informatie binnen die ik de komende tijd hier zal delen. Thema's die momenteel aan bod komen zijn: luchthiërarchie, luchtcapaciteit, luchtkwaliteit en het luchtbehandelsysteem.

Bij het debat bij Op1 van 30 juni werd door prof. Voss gedaan alsof er maar één mogelijk standpunt rondom aerosols de juiste is: dat het slechts een kleine rol speelt bij de verspreiding van COVID-19, zoals door RIVM/OMT/WHO wordt beweerd. Echter, er bestaat een grote verscheidenheid aan standpunten/bewijzen van wetenschappers over de hele wereld.

Hier treft u een samenvatting aan van mijn bevindingen van de afgelopen 4 maanden, weergegeven in een artikel in de New York Times van 30 juni 2020. Ook de Nederlandse vertaling van dit artikel vindt u hier.

De informatievoorziening rondom deze crisis wordt "gepresenteerd" om het gewenste doel te bereiken. Een treffend voorbeeld is de presentatie aan de Tweede Kamer op 25 juni door Prof. Van Dissel. Dit artikel analyseert de data die daar aan bod kwam met enkele zorgwekkende observaties tot gevolg.

Sinds maart schrijf ik over Covid-19. Op basis van data analyse, actuele internationale wetenschappelijke studies en logisch redeneren formuleer ik een reeks conclusies over mondbescherming, ventilatie en luchtvochtigheid, verspreiding binnen versus buiten, besmetting via oppervlaktes, de rol van superspreading events, aerosols en de 1,5-meter samenleving.

Op 27-6 verscheen er een uitgebreid interview met mij in het AD. Ook nog eentje met prof. Van Dissel, plus dat net de afgelopen week de sites van het Duitse RIVM en Europese RIVM aangepast waren. Achter elkaar geeft dit een hele goede indruk van de stand van zaken.

Tijdens deze wedstrijd in Belgrado is geen enkel voorschrift gerespecteerd. Toch is de besmettingsgraad gezakt van 2% voor de wedstrijd tot 1,7% vanaf de 4e tot de 9e dag erna. Ik concludeer dat de wedstrijd niet heeft geleid tot een toename van het aantal besmettingen wat onderschrijft dat je buiten vrijwel geen besmettingsrisico loopt.