Auteur: Rumke Rogier

De verantwoordelijkheid voor op zich al onschuldige besmettingen met omikron wordt gelegd bij kinderen die daardoor in hun latere leven trauma kunnen oplopen. Rogier Rumke legt in deze column uit hoe dat komt.

Misverstanden over hoe covid, in welke gedaante ook, zich verspreidt blijven levensgroot bestaan. Niet in het minst door foute voorlichting. Rogier Rumke geeft hier een kleine samenvatting van de kennis die hij in de loop van de tijd (sinds maart 2020) hierover heeft vergaard.

Rogier Rumke belde met de Twijfeltelefoon, omdat hij in zijn specifieke medische situatie een afgewogen beslissing wil nemen of boosteren verstandig is of niet. Het gesprek was inderdaad zeer informatief, maar niet over de vraag of boosteren nu verstandig is of niet zoals uit het verloop van het gesprek zal blijken.

De maatregelen gefileerd door Rogier Rumke. De regels worden langs de meetlat van de redelijkheid en efficiëntie gelegd. Rogier gaat in op de neveneffecten en geeft alternatieve oplossingen.

Het lijkt wel eindeloos te duren voor men begint te begrijpen dat het polderen met coronamaatregelen en verspreidingswegen ons niet uit de pandemie zal helpen, of het moet via groepsimmuniteit zijn, wanneer die dan ook optreedt. Rogier legt zijn stokpaardje nog eens uit. Het virus trekt maar één jas aan, kiest maar één weg. Het doet niet aan compromissen.

Een gastcolumn van Rogier Rumke: Mijn zoon van tien is gek op treinen. De serie “de grote kleine treinencompetitie” bij omroep MAX is dus helemaal je van het. Samen keken we naar de eerste twee afleveringen. Was het een grap van Andre van Duin, hoe hij en de jury rondzwaaide met een plexiglas koekenpan? Dit kan toch niemand serieus hebben bedacht? Zijn er nog meer van dit soort misverstanden over de verspreiding van Covid-19?

Onder deze voor veel lezers hier provocerende kop leg ik uit hoe, naar mijn overtuiging, mensen van alle kanten het beste met elkaar en de wereld voor kunnen hebben terwijl ze door anderen worden gezien al de bron van alle kwaad. Dat is een proces dat van twee kanten wordt gevoed.

Een persoonlijke blog van Rogier Rumke om te laten zien dat het niet alleen antivaccers en rechtse rakkers zijn die zich tegen de coronapas verzetten. Hij legt uit waarom hij, vanuit de linkerhoek en met overtuiging gevaccineerd, tegen de pas is, waarom de pas wat hem betreft het kantelpunt op het continuüm tussen utopie en dystopie markeert.

Stap voor stap uitleg hoe het Coronavirus zich verplaatst, waarmee en via welke weg. Aan de hand van een schaalmodel zodat de lezer een duidelijke voorstelling krijgt van de processen en daardoor betere afwegingen kan maken hoe je je kunt beschermen tegen besmetting. Het artikel hieronder is een samenvatting van een longread die te vinden is op de Uitkijktoren waarin alle stappen worden uitgelegd.

In dit artikel wordt stap voor stap duidelijk gemaakt hoe het Coronavirus zich verplaatst, waarmee en via welke weg. Bij iedere stap wordt de schaal aangegeven zodat de lezer zich een duidelijker voorstelling kan geven van de processen en daardoor betere afwegingen kan maken hoe je je kunt beschermen tegen besmetting. Het artikel is tot stand gekomen door anderhalf jaar vele artikelen lezen en vooral logisch nadenken. De auteur is te rade gegaan bij wetenschappers uit verschillende disciplines zoals een bioloog, een longarts en een milieutechnoloog.

Waar ligt de grens van wat ik persoonlijk aanvaardbaar vind. Ik heb die grens al vele malen opgeschoven, tot aan het kinkapje toe. Maar nu is de grens wat mij betreft bereikt en ben ik in het voorbijgaan voor het eerst uit de bus gezet. Verharden zich de standpunten of ligt het aan mij?

Onderweg naar Terschelling wordt onze columnist Rogier Rumke geconfronteerd met bijna lachwekkende maatregelen, die ook de stewards tot kluchtig gedrag aanzetten. Hij overdenkt de crisis en reflecteert op het besmettingsgevaar dat er wel is, niet in het minst door de Deltavariant. Hoe zit het nu eigenlijk met besmettingen. Het wordt tijd dat hij zijn theorie hier uiteenzet.

Als Middenwegger in hart en nieren begin ik op steeds meer punten te twijfelen. Zekerheid op basis van eigen onderzoek maakt plaats voor twijfel welke deskundige, welke politicus, welke media ik nog kan vertrouwen. Is er één zekerheid die overeind blijft staan?

Een dagje uit op de grens van de maatregelen. Hoe doorsta je zo een dag als Middenwegger, tussen Wappie en Volger? Er zijn namelijk heel wat proeven te doorstaan als je niet in discussie wilt treden, maar je zowat ontploft van opgekropte frustratie dat wij, als volk, zo makkelijk aan regels zijn te houden zonder enige reflectie op het nut. Een ware vuurproef.

Welke risico’s horen bij het leven? Wat zijn de reële cijfers? Welke keuzes maken we als samenleving? Waar ligt de grens? Column door Rogier Rumke

Soms heb ik het gevoel dat we in twee parallelle werelden leven. De kranten en talkshows, maar ook veel mensen in mijn sociale netwerk, ze vertrouwen nog steeds op de adviezen van de overheid. Ze hebben geen zin of tijd om zich erin te verdiepen en ergeren zich aan mensen die het beter menen te weten. Voor mij, reden tot terughoudendheid in het rondbazuinen van mijn mening. Anders wordt het als het beleid een gevaar op dreigt te leveren voor kinderen.

Het effect van het verbieden van samen naar het voetballen kijken, heeft, mits we winnen, negatieve invloed op de (geestelijke) volksgezondheid. De reden om het te verbieden zou dan zeer gegrond moeten zijn. Of dat zo is rekenen we hier uit. De conclusie helpt Femke Halsema en andere beleidsmakers in haar pogingen de terrassen en pleinen te openen voor voetbalfans.

Waar gehakt wordt vallen spaanders, zeker als dat hakken erg snel moet gebeuren. De komende tijd, zo niet jaren, zullen er nog heel wat fouten, schandalige geldsmijterij, schimmige constructies en vernielde reputaties voorbij komen. Een gastblog van Rogier Rumke.

Zomaar een stukje proza, vrijwel geheel aan de fantasie van Rogier Rumke ontsproten.

Dalende cijfers ten spijt vreest Rogier Rumke dat de testsamenleving, samen met het geven van verkeerde adviezen, zal leiden tot aanhoudende roep om maatregelen vanuit OMT, talkshows en kranten.

Column door Rogier Rumke