De versleping van het lijk en het toedienen van messteken daarna zegt heel veel over het motief van de dader en wie hij kan zijn. Gelukkig heeft nu ook het ColdCase Team Amsterdam dat geconstateerd en speelt dat een rol bij het herzieningsverzoek waar de Hoge Raad binnenkort haar eerste uitspraak over doet.
Lees volledig artikel: Hoe de verplaatsing van het dode lichaam de dader verraadt
Hoe de verplaatsing van het dode lichaam de dader verraadt
Cruciale informatie
Eind augustus zal de Procureur-generaal van de Hoge Raad zijn reactie bekend maken op het laatste herzieningsverzoek van Mr. Knoops over het vonnis van Ernest Louwes. Een cruciale rol daarbij speelt de bevindingen van het Cold Case Team Amsterdam dat in mei 2022 op verzoek van de Hoge Raad met een rapport is uitgekomen. In dit rapport wordt het vonnis van Ernest Louwes compleet onderuit gehaald.
Een cruciale rol daarbij betreft een bevinding die tot dat moment door de officiële instanties altijd is genegeerd. Een schokkende bevinding die ons onderzoeksteam al in 2006 had gedaan, en die een bijzonder licht werpt op hoe de moord plaats vond, wat de motieven van de dader waren en wie dat zou kunnen zijn.
Tot dat moment was wel bekend dat de weduwe zware verwondingen had: wond op achterkant hoofd, sporen van verwurging, vrijwel alle ribben gebroken en diverse malen met een mes in het hart gestoken. Maar op geen enkele wijze heeft het onderzoeksteam destijds, OM of het NFI zich verdiept in hoe die verwondingen tot stand waren gekomen. Waarom zoveel? In welke volgorde? En op welke plek? Want wat dat laatste betreft: in de gang werden er diverse sporen op de grond aangetroffen, maar de weduwe werd dood gevonden onder het schilderij van haar man (zie de foto die de politie heeft gemaakt).
Op basis van de sporen in de gang, de sporen op haar blouse, haar verwondingen en de wijze waarop ze lag voor het schilderij van haar man, waren wij in 2006 tot de conclusie gekomen dat de weduwe was gewurgd in de gang. Vervolgens versleept naar de plek onder het schilderij van haar man en daar heeft de dader haar meermalen in haar hart gestoken, terwijl ze al dood was.
Profiler
In 2012 en 2013 heb ik op verzoek van de Politieacademie een college gegeven bij de leergang Recherchekundige. Er waren ongeveer honderd rechercheurs in opleiding aanwezig en zes docenten die zelf ervaren rechercheurs waren. Mijn aanpak was: ‘Vergeet even alles wat je denkt te weten, kijk naar wat je op de foto’s van de plaats delict en in het dossier ziet, en probeer dan na te gaan wat daar gebeurd zou kunnen zijn.’
Sinds een jaar of twintig is dat een standaardaanpak bij de recherche, waarbij ze een zogenoemde ‘profiler’ gebruiken. Deze deskundige probeert vanuit de informatie op de plaats delict de gang van zaken te reconstrueren, erachter te komen wie de dader zou kunnen zijn en wat zijn motief is.
Wat de ervaren docenten en rechercheurs tijdens mijn college vooral opviel, was dat het leek alsof het slachtoffer opgebaard lag onder het schilderij van haar man. Het geweld dat op haar was uitgeoefend, de sporen in de gang, in de woonkamer en op haar kleding, leidden toen ook tot de conclusie die het coldcaseteam van de politie Amsterdam in 2022 ook heeft getrokken: ‘Nadat de weduwe in de gang is aangevallen en gewurgd, is ze versleept naar de woonkamer tot onder het schilderij van haar man, waarbij de dader heel bewust en doelgericht haar vijf keer in haar borst heeft gestoken.’
Onderbouwingen hiervan waren onder andere:
- de sporen in de gang,
- hoe haar kleding zat in haar eindpositie onder het schilderij,
- dat de messteken niet wild waren toegebracht maar met precisie tussen de ribben van de borstkas,
- en dat er relatief weinig bloed uit het hart was gekomen, wat erop wijst dat ze al dood was toen ze werd gestoken.
Dit korte YouTube filmpje laat die bevindingen zien, zoals ik ze toen aan de studenten van de Politieacademie heb gepresenteerd.
Emotie
Zoals de ervaren docenten van de Politieacademie ook al concludeerden: het verslepen van het lijk en het daarna toebrengen van de messteken is geen daad van een moordenaar die op het geld van de weduwe uit was. En bedenk dat dit volgens Bas Haan, de podcast de Deventer Mediazaak en de film De Veroordeling het motief van Ernest Louwes geweest was. Hij zou 10 dagen nadat hij executeur-testamentair geworden was, de weduwe vermoord hebben om zo vrij de beschikking te krijgen over haar geld.
Nog los van het feit dat het heel dom is om dat te doen, 10 dagen na de verandering van het testament, passen de verwondingen van de weduwe niet bij een moord met dat motief. Maar wat de moord uniek maakte was dat de dader het lichaam versleepte, onder het schilderij van haar man heeft geplaatst en haar 5 (of meer) messteken toebracht.
Ook het ColdCase Team Amsterdam in 2022 vond dat veelbetekenend. En concludeerde, evenals wij, dat het een belangrijke psychologische component heeft en dat er een aspect bij zat dat iets zegt over de relatie van de dader met zowel de weduwe als de dokter.
Belang van de kwaliteit van de rechtstaat
Iedere onafhankelijke deskundige (en dat deden ook de docenten van de politieacademie) komt tot de conclusie dat dit Ernest Louwes vrijwel uitsloot als dader. En dat iemand met een nauwe relatie met zowel dokter Wittenberg als zijn vrouw de dader moet zijn geweest. En die ook zo gestoord in elkaar zat/zit dat hij zelfs na het verwurgen van de weduwe, nog overging tot een versleping van het lichaam en het meermalen steken met een mes in haar hart.
Het is te hopen dat de betrokkenen bij de Hoge Raad het belang van de kwaliteit van de rechtsstaat belangrijker vinden dan de neiging om fouten bij politie, OM en rechters te verdoezelen. Eind augustus zullen we dat te weten komen.
U heeft zojuist gelezen: Hoe de verplaatsing van het dode lichaam de dader verraadt
Volg Maurice de Hond op Twitter | Facebook | LinkedIn | YouTube.
Deze website opereert dankzij de financiële steun van de bezoekers en kent geen paywall of adverteerder. Klik hier als u een (kleine) donatie wilt geven. Onze dank is groot.
