Als ik de uitspraken van Minister Kuipers over spatschermen en de boks hoor, heb ik het sterke vermoeden dat hij geïnspireerd is door een legendarisch kantelmoment uit de lachfilm "The Producers".
Lees volledig artikel: Zag Kuipers misschien de legendarische film “The Producers”?
Zag Kuipers misschien de legendarische film “The Producers”?
The Producers
Eén van de grappigste films die ik ooit heb gezien, was de originele versie van “The Producers” uit 1967 van Mel Brooks. (Dit is de trailer van die film).
Twee producers hebben een geniaal idee. Ze hadden vastgesteld dat de Broadway-productie, die het meeste geld zou kunnen opleveren, de show is die vrijwel direct na de première een flop zou zijn. Als ze veel geld zouden kunnen ophalen als investering in die show en de opvoering was allerbelabberdst, waardoor het letterlijk een “off-Broadway show” zou worden, zouden ze bakken vol geld overhouden.
Ze gezegd, zo gedaan. Ze haalden veel geld op. Met name bij oude dames die een hoog percentage van de winst werd beloofd. De producers waren zo overtuigd dat de show meteen zou worden afgeschoten, dat als er een winst zou komen, ze wel het vijftigvoudige ervan aan die investerende oude dames toezegden.
Om een grote mislukking te garanderen, trokken ze een verknipte regisseur aan en kochten ze de rechten van een stuk, geschreven door een krankzinnige nazi sympathisant. De musical die ze maakten heette “Springtime for Hitler”. Ook door de keuze van de slechte/gekke hoofdrolspelers wisten de producers zeker dat de première een faliekante mislukking zou worden en dat er daarna geen kaartjes verkocht zouden worden.
Biljet
Om een slechte recensie te bevorderen, stopten ze ook nog een biljet van 100 dollar in het programmaboekje van de belangrijke recensent van de New York Times.
Het doek ging op en het eerste kwartier keek het première-publiek in verbijstering toe.
De producers wreven zich al in hun handen. Het plan lukte! Over een paar dagen zouden ze de show moeten sluiten en zouden ze het vele geld van de investeerders in hun eigen zak kunnen stoppen.
Totdat iemand in de zaal hardop begon te lachen. Die dacht blijkbaar dat het één grote satire was. Die lacht werkte aanstekelijk en na korte tijd zat de hele zaal te bulderen van het lachen. Het was blijkbaar satire en niet serieus. Na het slot van de voorstelling verliet het publiek dolenthousiast het theater en de recensie van de New York Times was juichend.
Het plan van de producers mislukte faliekant, want door het succes wisten ze dat dat de show veel winst zou maken en ze alle toezeggingen aan de investeerders niet konden nakomen en ze als oplichters bestraft zouden worden.
Is De Hond van het padje af?
U denkt ongetwijfeld: waar heeft die De Hond het over? Heeft de uitzending van “De Veroordeling” op televisie gezorgd dat hij aan de drank of drugs is geraakt? Of dat hij in foetushouding huilend thuis ligt omdat de ’topjournalist’ Eric Smit hem op Twitter, naar aanleiding van De Veroordeling, “een gevaar voor de samenleving” heeft genoemd?
Nee hoor, wees gerust, dat is niet het geval.
Er waren twee redenen waarom ik zo sterk aan die film “The Producers” moest denken. En dan vooral over dat geweldige kantelmoment toen bij de première de aanvankelijk verbijsterde zaal in lachen uitbarstte.
Allereerst de uitspraken van Minister Kuipers. Vorige week met zijn opmerking “Als de R in de maand is, hang de spatschermen maar op!” En gisteren toen hij iedereen aanraadde voortaan de “boks” te doen in plaats van handen te schudden.
Let wel: dit is een Minister die medicus is en directeur van een ziekenhuis was.
Terwijl we weten dat het virus niet via voorwerpen of grote druppels wordt overgedragen, geeft hij dat advies. Ik was verbijsterd.
Via Google zocht ik naar meer informatie over die uitspraak en vulde in “Kuipers” en “Boks”. Toen kreeg ik als eerste bericht:
Het kostte me even om te realiseren dat dit bericht over scheidsrechter Kuipers en voetballer De Ligt ging en niet over Minister Kuipers en de vervanging van het handenschudden. Ik moest hard lachen en ineens dacht ik aan dat magische moment in de film “The Producers”. Terwijl we denken dat Kuipers bezig is om serieuze gezondheidsadviezen te geven, is het gewoon een enorme grappenmaker. Die als hij ’s avonds thuiskomt keihard moet lachen hoe hij via de pers allerlei dingen roept, die door de media als serieus worden overgenomen.
Het is wachten op dat kantelmoment wanneer de eerste mensen gaan lachen en dan iedereen gaat meelachen en door heeft hoe Minister Kuipers ze in de maling neemt.
Hij is nu al aan het nadenken met welke nieuwe grap hij moet komen. Die nog zotter moet worden dan de vorige twee. Baby’s binnen acht dagen na de geboorte tegen Omikron vaccineren? Ambtenaren op zijn ministerie ontslaan als ze niet binnen een maand voor de tweede keer geboosterd zijn? Verplicht je vuist desinfecteren voordat je een boks mag doen? Een negatieve sneltest eisen als twee mensen voor de eerste keer geslachtsgemeenschap hebben?
Of zal bij die mogelijke voorstellen van Kuipers het publiek nog steeds denken dat hij het serieus meent?
Door die link, die ik met “The Producers” heb gelegd, kan ik -als ik Kuipers nu hoor- niet meer serieus naar hem luisteren. En denk ik echt dat ik naar satire kijk!
En tot slot nog even over de film “De Veroordeling”. Daar gaat ook iets vergelijkbaars gebeuren als tijdens de première van de musical uit “The Producers”. Ergens in de niet al te verre toekomst zal informatie beschikbaar komen, die daarvoor zal zorgen. Ook zo een verrassend kantelmoment. Dat veel, van wat mensen nu over Louwes en mij dankzij de podcast en film denken, ingrijpend zal doen wijzigen. En dat is nog een understatement.
Bewaar dit artikel maar goed…
U heeft zojuist gelezen: Zag Kuipers misschien de legendarische film “The Producers”?
Volg Maurice de Hond op Twitter | Facebook | LinkedIn | YouTube.
