Via verwijzingen naar relevante wetenschappelijke studies en andere belangwekkende arrtikelen wordt door Jillis Kriek een dieper inzicht gegeven in hoe immuniteit tegen Covid-19 wordt opgebouwd. Relevante informatie voor zowel de individuele besluiten inzake vaccinatie als de besluitvorming op het niveau van overheden.
Lees volledig artikel: Er zijn vele wegen die tot immuniteit leiden
Via deze website krijgen we vaak dezelfde vragen;
- ‘Moet ik mezelf als gezond mens van middelbare leeftijd laten vaccineren of niet?’
- ‘Help ik hierdoor mee aan het opbouwen van groepsimmuniteit en is dit nodig?’
- ‘Hoe weet ik of ik corona heb gehad?’
In dit stuk gaan we in op het onderwerp immuniteit en op basis van deze informatie komt men beter beslagen ten ijs, om zelf de juiste keuzes te maken.
Hoe weet ik of ik corona heb gehad?
We horen vaak dat de maatschappelijke druk om het vaccin te nemen groot is. Dit komt mede omdat het voor de mensen die geen mRNA vaccin willen nemen een stuk moeilijker wordt gemaakt om zonder schuldgevoelens en restricties deel te nemen aan de maatschappij.
De juiste term hiervoor is nudging. Of we door middel van nudging volgens de regels van de vrije samenleving een grens overschrijden, zal duidelijk worden wanneer we in alle rust terugkijken op deze periode.
Mensen die liever geen vaccinatie willen, zijn vaak bang voor de langetermijneffecten.
Het gevaar om anderen te besmetten speelt ook mee bij het maken van een keuze. Door het vaccin te nemen zou je namelijk bijdragen aan de groepsimmuniteit. Maar zijn dit legitieme argumenten?
De kans om anderen te besmetten, is door het vaccin zeker duidelijk lager geworden, maar je kunt niet stellen dat je met vaccinatie besmetting helemaal voorkomt. Een volledige bescherming, die ook de kans op besmettingen sterk verminderd, zal eerder ontstaan na het op een natuurlijke manier doormaken van de besmetting (90%), dus wanneer je besmet bent geweest.
Internationale informatie laat zien dat na vaccinatie de risico’s op ernstige complicaties door Covid-19 tot op heden sterk wordt verminderd.
Wanneer iemand symptomen ontwikkelt, betekent dit virusreplicatie. Dit staat in verband met verspreiding. Als iemand geen symptomen ontwikkelt dan blijft de virusverspreiding laag.
Door het volgen van een grote groep personen zonder symptomen heeft men vastgesteld dat ze anderen zo goed als zeker niet besmetten. De simpele conclusie is dan dat het geen zin heeft om een asymptomatische ziekte te bestrijden.
Let wel dat een fors deel van de besmettingen plaats vindt, voordat iemand symptomen ontwikkelt.
De milde symptomen bij gevaccineerde personen zijn ongeveer 35 procent lager dan bij niet gevaccineerde personen. Uit deze gegevens zou je de simpele conclusie kunnen trekken dat er 35 procent minder besmettingen zullen ontstaan na het vaccineren maar er is een klein percentage van de mensen die de meeste besmettingen veroorzaken. Waarschijnlijk wordt de virale uitstoot door het vaccineren van deze superverspreiders ook sterk verkleind. Dit zou kunnen betekenen dat het effect van vaccineren groter is. De meeste reductie in het aantal besmettingen kunnen we realiseren door het uitbannen van de superverspreiders. Maar wie zijn dat?
De drang om groepsimmuniteit te creëren door middel van vaccinatie, gaat, de positieve berichten ten spijt, niet geheel op. In Engeland zien we ondanks dat bijna 80% gevaccineerd is een nieuwe stijging van besmettingen ontstaan. De sterftecijfers en de ziekenhuisopnames blijven zoals verwacht zeer laag.
Deze vaccins zijn bedoeld om de kans op ernstige ziekte te voorkomen. De meeste mensen ondervinden weinig klachten en dat maakt het voor de effectiviteit van de vaccins handig om te weten welke mensen extra bescherming behoeven.
De WHO is hier vrij duidelijk over.
For COVID-19, our current understanding is that older age and underlying conditions increase the risk for severe infection.
De gezondheidsraad heeft hier ook een duidelijk rapport over opgesteld. Vergeet daarnaast niet dat de gemiddelde leeftijd van de overleden personen aan corona boven die van de gemiddelde leeftijd ligt.
Het is dus vooral van belang om de ouderen en de kwetsbaren te beschermen. Dat is inmiddels gebeurd door middel van vaccinatie. Met een goed werkend vaccin is het in principe niet nodig om verdere voorzorgsmaatregelen te blijven hanteren om gevaccineerde personen te blijven beschermen.
Uiteraard is ventilatie of luchtreiniging tijdens een epidemie altijd goed om te doen, het werkt ook tegen overdracht van andere luchtweginfecties.
Huidige testen geven geen uitsluitsel
We hebben verschillende blogs geschreven over het testen van bloed op antistoffen en waarom dit wel eens een grote onderschatting kan zijn van de huidige immuniteit. Er is namelijk niet gecompenseerd voor het afnemen van de afweerstoffen in het bloed. Dit beïnvloedt de testuitslag.
Jaap van Dissel geeft in een artikel van 29 mei aan dat de immuniteit breder mag worden benaderd dan het meten op antistoffen alleen. De basis afweer en de T-cellen spelen ook een rol.
Testen op antistoffen die Sanquin uitvoert mogen niet worden gebruikt voor het vaststellen van een persoonlijke prognose, daar zijn de testen niet nauwkeurig genoeg voor. Verschillende particuliere instanties doen dit wel maar ook daar kan het voorkomen dat antistoffen niet meer meetbaar zijn omdat de besmetting te lang geleden is geweest of omdat men niet voldoende antistoffen heeft aangemaakt. Het is daarom moeilijk een conclusie te trekken uit de testen op specifieke afweerstoffen alleen. Gelukkig is er een test ontwikkeld die hier uitkomst kan bieden.
De antistoffentest op geheugencellen (T-cellen)
In Amerika wordt de T-cel test al wel officieel door de FDA erkend en in Engeland worden de mogelijkheden onderzocht.
We weten uit onderzoeken naar SARS-1 dat bescherming tegen herinfectie via de geheugencellen meer dan tien jaar standhoudt. De laatste inzichten naar langdurige immuniteit maken het aannemelijk dat dit voor zijn broertje Covid-19 ook het geval zal zijn.
Geheugencellen verdwijnen veel minder snel uit het bloed en een milde besmetting zorgt ook voor bescherming tegen herinfectie. Dit maakt het testen op T-cellen de beste manier om een infectie uit het verleden op te sporen.
In Nederland is de test op de particuliere markt voor zover we weten nog niet verkrijgbaar, laat staan dat deze mag worden gebruikt als officieel bewijs voor een doorgemaakte infectie en de daarmee behaalde immuniteit.
Uiteraard zijn er mensen die zich om welke reden dan ook liever niet willen laten inenten. Deze groep in het bijzonder zou heel graag willen weten of ze de ziekte al hebben doorgemaakt omdat het een vaccin overbodig maakt.
De directeur van het Erasmus MC, Kjeld Aij, laat zijn medewerkers vrij in hun beslissing en gaat zelf voorlopig nog niet aan de prik. Dick Bijl, oud-hoofdredacteur van het Geneesmiddelenbulletin en nu gespecialiseerd als epidemioloog denkt hier hetzelfde over.
Ook is het zo dat vaccineren na corona te hebben gehad voor meer bijwerkingen zorgt.
Mensen die een bewezen infectie hebben doorgemaakt hoeven volgens VWS maar één prik te nemen om het vaccinatiebewijs te krijgen. Waarom zou deze prik nodig zijn voor een paspoort, terwijl een doorgemaakte infectie dat niet is?
Mensen die het virus met zich mee hebben gedragen, ongeacht symptomen, zijn goed beschermd en daarmee zou een vaccinatiebewijs en het herhalen van testen om deel te nemen aan de maatschappij overbodig zijn. De natuurlijke bescherming is minstens zo goed als de bescherming van een vaccin. Mensen die het virus hebben gehad, zullen ook minder snel andere mensen besmetten dan mensen die gevaccineerd zijn.
Een recent verschenen artikel in The Lancet concludeert het volgende:
Population immunity and vaccine protection against infection
Vaccines act by two broad main mechanisms. They can block infection occurring entirely or they can halt the progression to symptoms after infection occurs. The most direct pathway to population immunity is the first mechanism, also known as sterilising immunity. Because, if a person cannot get infected, they cannot transmit. For this reason, there has been tremendous interest in determining…..
Nu is het zo dat een positieve uitslag van een serologische test geen vrijstelling geeft en een positieve PCR test 180 dagen ontheffing geeft van de toegangstesten. We weten inmiddels dat immuniteit langer standhoudt dan deze 180 dagen en dat personen met antistoffen goed beschermd zijn. Het zou logisch zijn om dan dezelfde vrijheden te gunnen, want ook al zou er niet gediscrimineerd worden, wordt het de “vaccinweigeraar” op deze manier wel erg moeilijk gemaakt.
Het percentage van mensen dat weinig of niks merkt van dit virus ligt rond de 60 procent. Veel mensen tasten daardoor in het duister bij de vraag of ze het al gehad hebben. Er zijn veel meer mensen in aanraking geweest dan er PCR positief getest zijn. Het is dan ook betreurenswaardig dat de overheid aan deze grote groep mensen voorbijgaat en volledig inzet op vaccinatie als enige middel voor vrijstelling van de maatregelen.
De groepsimmuniteit in Nederland is onderschat
Onderzoek naar antistoffen waarop het beleid wordt gemaakt maakt geen gebruik van T-cel testen. 
Bij een vergelijking tussen de twee testmethodes kwam naar boven dat de onderschatting bij positief geteste personen meer dan 50% van het totaal is. Zelfs mensen met een negatieve PCR test bleken later beschermd te zijn. Deze vergelijking is enkel gedaan tussen PCR positief geteste personen. Bij asymptomatische besmettingen ligt dit percentage waarschijnlijk hoger.
Hoe langer geleden de (her)besmetting heeft plaatsgevonden des te kleiner de kans op
een positieve antistoffen test.
Testen op geheugencellen ondervinden hier minder hinder van, hierdoor wordt de onderschatting van immuniteit alleen maar groter naarmate de epidemie langer duurt.
Laten we ook niet vergeten dat een groot deel van de mensen beschermd is zonder in aanraking te zijn gekomen met dit virus. Afweer tegen andere coronavirussen draagt hieraan bij.
Een bredere kijk op groepsimmuniteit
De belangrijkste motieven achter het creëren van groepsimmuniteit zijn het reduceren van sterfte en de overbelasting van de zorg voorkomen zodat we de samenleving niet opnieuw aan een hoop restricties bloot hoeven te stellen. Vaccinatie heeft eraan bijgedragen een oplossing te zoeken. Hierdoor zijn de grootste risicogroepen inmiddels beschermd tegen ziekenhuisopname en sterfte en daarmee is het meest belangrijke doel grotendeels bereikt. De zorg zal niet meer overbelast raken. Dit blijkt ook uit de modellen van het RIVM en vanuit de UK.
Groepsimmuniteit is geen doel op zich maar een middel om overbelasting van de zorg en sterfte te voorkomen.
Wanneer we de huidige prevalentie gebaseerd op antistoffen verrekenen met de test op T-cell immuniteit kunnen we rustig stellen dat we de helft van het behaalde percentage bij de behaalde immuniteit kunnen optellen. Dit brengt ons op zeker 80 procent dekking.
Genoeg voor groepsbescherming en het opheffen van alle restricties.
We kunnen ons blind staren op deze Covid-19 coronavariant maar waarschijnlijk zal de focus het komende jaar weer worden verlegd naar verschillende varianten van luchtweginfecties. We zullen waarschijnlijk altijd oversterfte houden tijdens de wintermaanden.
Met deze website hopen we dat de adviezen waar we al zo lang voor pleiten worden overgenomen en dit voor minder piekbelasting in de ziekenhuizen zal zorgen.
Geniet met volle teugen van een fijne zomer!
