COVID-19

Onderzoek wijst uit dat COVID-19 ongeveer hetzelfde verspreidingspatroon als de griep vertoont. Daarnaast laat een vergelijking per leeftijdsgroep zien dat ook de IFR van COVID-19 en influenza erg veel op elkaar lijken.

Onderzoek onder 2659 personen die zichzelf hebben aangemeld en besmet zijn geweest met corona verdeeld in de categorieën: - Wie heeft je besmet? - Waar ben je besmet? - Met hoeveel mensen ben je tegelijkertijd besmet?

In dit artikel laat ik zien hoezeer de WHO en het RIVM cruciale nieuwe onderzoeken negeren, met enorme gevolgen voor de samenleving en risico's voor de volksgezondheid. Ik toon aan dat verspreiding vooral via aerosolen plaatsvindt en nauwelijks via persoonlijk contact, waardoor de 1,5-metersamenleving meer schade aanricht dan goed doet.

Er is steeds meer bewijs voor mijn stellingname dat de besmetting van COVID-19 (vrijwel) alleen via de lucht geschiedt, waarbij de duur van de blootstelling bepalend is voor of je besmet/hoe ziek je wordt. Zowel EenVandaag als Nieuwsuur hebben inmiddels aandacht besteed aan aerosols. Maar WHO/RIVM blijven onder hypnose van de 1,5-metermantra.

Dit artikel bespreekt de zeer wankele data op basis waarvan de overheden zgn. "evidence-based" hebben ingegrepen. Voorbeelden die worden besproken zijn de vage reproductiefactor, te weinig specificaties in de cijfers, de onmogelijkheid van "crash the curve" in Nederland en de tweede golf.

De WHO geeft op haar website aan dat er een afstand van 1 meter aangehouden zou moeten worden. Nederland heeft daar 1,5 meter van gemaakt. Maar wat is het extra rendement van die 50 centimeter extra voor de volksgezondheid? En de economische en sociale kosten? En waar komt die 1,5 meter eigenlijk vandaan?

De afgelopen week hebben we hard gewerkt om alle kennis die er is over het virus te bundelen en toegankelijk te maken voor alle Nederlanders. Ook is het Nederlandse besmettingspercentage berekend. En er is een kaart met de schatting van de besmettingspercentages per gemeente. Bekijk de site, de informatie die daar wordt geboden en deel het zoveel mogelijk.

Toen ik gister luisterde naar de briefing van het RIVM en het daarop volgende debat in de Tweede Kamer, vroeg ik me af of ze het überhaupt wel over het COVID-19 virus hadden. Dit artikel geeft een overzicht van wat er inmiddels op basis van internationaal onderzoek bekend is over het virus, maar nog niet of nauwelijks is doorgedrongen tot de Nederlandse media en politiek.

"1,5 Meter afstand", "handen wassen", "in de elleboog niezen" en "er dreigt een tweede golf". Dat waren de kernen van de strategie ingegeven door de WHO waarmee wereldwijd de lockdowns werden ingegaan. Maar deze mantra's sturen ons de verkeerde kant op en deels wordt het ware gevaar niet goed onderkend. Een dodelijke mix tijdens deze enorme crisis.

Wederom laat de aankondiging van vanavond zien dat de recente onderzoeken over de verspreiding van COVID-19 op z'n minst worden genegeerd door de adviseurs. De angst wordt aangewakkerd terwijl de kans op herhaling van maart - in elk geval tot het najaar - nihil is. Dit artikel geeft 8 van de meest cruciale vragen die onze specialisten niet worden gesteld.

De studie van Prof. Streeck in het zwaar getroffen Heinsberg/Gangelt net over de Duitse grens is het meest complete random onderzoek dat ik tot dusverre heb gezien. Helaas lijkt het er niet op dat Nederland de ambitie heeft om dit voorbeeld te volgen en/of te leren van dit soort studies. Daarom geef ik hier de belangrijkste conclusies tot nu toe.

De grote corona-uitbraken in Manaus (Brazilië) en Guayaquil (Ecuador) worden regelmatig gebruikt om aan te tonen dat het effect van hoge luchtvochtigheid zoals ik dat beargumenteer, niet kan kloppen. Helaas zegt dat meer over de algehele onwetendheid over de verspreiding van het virus dan over mijn redenering. In dit artikel leg ik uit waarom.

Zolang de informatie over de aerosols niet serieus wordt genomen, duwen het RIVM en virologen ons onnodig de 1,5 meter maatschappij in. Daar komt bij dat men een bron van besmetting negeert, die relevant kan zijn als de scholen straks weer openen, met alle mogelijke gevolgen van dien.

Het RIVM, OMT en de regering maken een ernstige fout als ze het verspreiden via aerosols blijven negeren. Onderzoek toont aan dat bij een luchtvochtigheid in binnenruimtes van 43% (bij 20°) de kans om besmet te worden door aerosols 5 keer zo klein is als bij een luchtvochtigheid van 20%.

Alles lijkt er op te wijzen dat het laag houden van de temperatuur in vleesverwerkende fabrieken gunstige omstandigheden creëert voor microdruppels om langer te blijven zweven en zo de medewerkers te besmetten.

Wanneer je de drie belangrijkste maten van de verspreiding van het virus in één grafiek geplaatst, het drie daags voortschrijdend gemiddelde van de ziekenhuisopnames, IC-opnames en sterftgevallen per dag en corrigeert voor het aantal doden in zorginstellingen zie je dat de R0 ruim onder de 1 ligt.

De afgelopen dagen horen we dat de R0 (reproductiefactor) weer oploopt naar 1. Als je wat dieper in de feitelijke data duikt, zie je hoe wankel die observatie is, en dat die stijging, als die er echt zou zijn, op dit moment weinig betekent.

Bij de adviezen van het RIVM en de toelichtingen van de specialisten in de talkshows valt me op hoe weinig men inspeelt op belangrijk nieuw wetenschappelijk onderzoek. Daarom heb ik deze korte video gemaakt. Extra woorden zijn niet nodig.

De provincie Stockholm en de provincie Noord-Brabant zijn qua oppervlakte en inwoneraantal ongeveer gelijk. Ook het verloop van het aantal coronadoden lijkt erg op elkaar. Echter de aanpak in Zweden is heel anders dan in Nederland.

Onderzoeken naar de SARS-CoV uitbraak in 2002-2003 vertonen verrassend veel overeenkomsten met mijn bevindingen ten opzichte van COVID-19. Op basis van deze bevindingen geef ik een negental adviezen om besmetting tegen te gaan.

Een vergelijking per gemeente van de verspreiding van het virus, voor en nadat de maatregelen werden ingevoerd, laat zien dat enkel het voorkomen van superspread events de reproductiefactor waarschijnlijk onder de 1 zal houden.

The Financial Times heeft een pagina waar je de cijfers omtrent de verspreiding van het virus per land kan vergelijken. Aan de hand van deze cijfers kan je enkele opvallende conclusies trekken. Met name het verplichte gebruik van mondkapjes lijkt de verspreiding sterk tegen te gaan.

Een geograaf hoeft niet te weten hoe een trein werkt om te kunnen onderzoeken hoe belangrijk de routes van de spoorwegen waren voor de ontwikkelingspatronen van steden en regio's. Datzelfde geldt voor een pandemie. In eerste instantie gaan de virologen aan de slag. Maar nu hebben we daarbovenop elke vorm van expertise nodig. Zo ook die van ondergetekende.

Dit artikel neemt een bijeenkomst in gemeenschapshuis De Poart in Kessel onder de loep. Van daaruit is de uitbraak ontstaan die Peel en Maas tot de Nederlandse gemeente met de meeste ziekenhuisopnames maakte. Ik adviseer de autoriteiten om dit direct te onderzoeken, en geef aan op welke manier hier een schat aan informatie uitgehaald kan worden.

Dit artikel bespreekt een opinieonderzoek van Peil.nl op basis van: de wens om af te bouwen met maatregelen, de kans om besmet te worden zoals men dat voor zichzelf inschat, hoeveel mensen iemand kennen met griep of Corona, hoeveel mensen op een plek zijn geweest waar ze iemand kennen met Corona en hoe lastig de 1,5-meterregel is voor bedrijven.

Een correlatie is niet per se een causaal verband. Want veroorzaakt een bepaalde verandering in de ene variabele ook daadwerkelijk een verandering in de tweede? In 6 stappen laat ik in dit artikel zien dat de cijfermatige samenhang tussen luchtvochtigheid en het aantal sterfgevallen door COVID-19, inderdaad causaal is.

De economische schade van de huidige maatregelen, en daarmee ook voor de volksgezondheid, is veel groter dan geschat. We moeten snel met een intelligente exit-strategie komen, gericht op een goede balans tussen het terugbrengen van de toename van COVID-19 patiënten en het weer adem geven aan de economie en de samenleving.

In dit artikel laat ik zien waarom er bij griep geen superspread events lijken plaats te vinden en bij COVID-19 wel. Vervolgens leg ik uit hoe je via gecontroleerde experimenten kunt vaststellen welke maatregelen werken en onder wat voor omstandigheden, om zo tot een veel effectievere aanpak te komen die de schade aan de economie en maatschappij beperkt.

De WHO gaat bij de berekening van het sterfterisico uit van het totale aantal doden gedeeld door het aantal geregistreerde besmettingen. Maar het werkelijke aantal besmette personen ligt veel hoger, waardoor het sterfterisico omlaaggaat. In dit artikel geef ik aan hoe je tot een betere schatting kunt komen, opgesplitst per leeftijdsgroep en geslacht.

Via een empirisch onderzoek is aangetoond dat als het weer in een bepaalde periode een specifieke luchtvochtigheid had tussen 4,6 en 5,4 g/kg had de verspreiding van het COVID-19 virus veel sneller ging dan als dat niet zo was.