De Corona-app is een verzekering tegen vulkaanuitbarstingen in Nederland

Leestijd: 6 minuten

De Corona-app is een verzekering tegen vulkaanuitbarstingen in Nederland

En weer toont de Nederlandse regering aan, met dank aan het OMT, dat in Nederland belangrijke wetenschappelijke bevindingen niet meegenomen worden in het voorgenomen beleid. Na meer dan een jaar een beleid gevoerd te hebben, dat uitging van de verspreiding via grote druppels binnen 1,5 meter of via voorwerpen/handen, waarbij de verspreiding door de lucht werd genegeerd, komt er vanaf 25 september een beleid, waarbij gedaan wordt alsof gevaccineerden anderen niet zouden kunnen besmetten. En daarbij gooit men ook nog eens alle ethische principes overboord.

Op de dag dat Engeland aankondigde geen Corona-app in te gaan voeren. En het daar al bijna twee maanden is na Freedom Day, kort nadat Denemarken alle maatregelen heeft laten varen en Zweden dat voor eind van de maand heeft aangekondigd. Toch gaat Nederland eindelijk de 1,5 meter afstandsregel laten vervallen. Maar voert dan wel een verplichte Corona-app in. Ben je niet gevaccineerd of de afgelopen 24 uur niet negatief getest, dan kom je vrijwel nergens meer binnen, waar ook andere mensen zijn! Niet in de horeca, niet in theaters, niet in bioscopen, niet in musea, niet in…….

De Corona-app schept daarbij een grote mate van schijnzekerheid. Alsof je gerust kan gaan slapen omdat je net een verzekering hebt afgesloten tegen vulkaanuitbarstingen in Nederland.

Er zijn twee belangrijke redenen, waarom dit zo fout is.

Geen wetenschappelijke basis voor de Corona-app

Terwijl onderzoek wereldwijd wel laat zien dat vaccinatie het risico om besmet te raken doet verlagen, evenals de kans om in het ziekenhuis te belanden of te overlijden (over de mate waarin wordt nog steeds gesteggeld), is het wel duidelijk dat ook degenen die gevaccineerd zijn besmet kunnen raken en anderen kunnen besmetten. Dus via een Corona-app creëer je een schijnveiligheid. Daarbij worden er ook nog keuzes gemaakt, waarbij de best beschermde mensen (die de infectie al hebben doorgemaakt) achtergesteld worden op gevaccineerden.

Daarbij is het ook nog van belang dat het gaat om het voorkomen van een infectie, die inmiddels ongeveer dezelfde IFR heeft als griep. En die niet een verloop heeft als bijvoorbeeld Ebola of de Pest vroeger. Plus dat inmiddels een groot deel van de Nederlanders antistoffen hebben. (Volgens Sanquin is dat zelfs meer dan 90%).

Het schrijnende daarbij is ook nog dat, terwijl de bewijzen zich opstapelen, de risico’s om besmet te geraken in een binnenruimte, aanzienlijk gereduceerd kunnen worden. Namelijk als men die ruimte veilig maakt (via filtering van de lucht, toevoer van frisse lucht en de juiste luchtvochtigheid). Daar wordt nog veel te weinig mee gedaan in Nederland.

Even een kort getalsmatig voorbeeld met een paar aannames:

• Laten we aannemen dat gevaccineerden een 4 keer zo kleine kans krijgen om besmet te raken en anderen te besmetten. En dat in een horecagelegenheid 200 mensen aanwezig zijn, 160 gevaccineerd en 40 ongevaccineerd.
  
• Zonder een Corona-app zouden er dus van de 160 gevaccineerden 40 zijn die anderen kunnen besmetten. Plus dat dit dan ook het geval is bij de 40 ongevaccineerden. In totaal zijn dus 80 personen, die anderen zouden kunnen besmetten (40% van de aanwezigen).
  
• Laten we even aannemen dat als er wel een Corona-app gebruikt moet worden de 160 gevaccineerden wel komen. Daarvan zullen 40 anderen dus kunnen besmetten.
  
• Bij dit gefingeerde rekenvoorbeeld zou dus bij het gebruiken van de Corona-app nog steeds 40 van de 160 aanwezigen de anderen kunnen besmetten. Dat is een kwart van de aanwezigen.

Gebruik van de Corona-app

Dus het gebruik van de Corona-app in dit rekenvoorbeeld heeft gezorgd voor een daling van het aantal personen, die anderen kunnen besmetten, van 40% naar 25%.

Nu klinken die percentages toch als heel hoog en dreigend, maar we moeten daarbij nog wel een andere component meenemen. Hoeveel Nederlanders zijn er die een ander zouden kunnen besmetten die zich op dat moment nog wel goed genoeg voelen om de deur uit te gaan? Als je dat mede in beschouwing neemt, dan blijven er op dit moment nog heel lage kansen over dat je iemand ontmoet die jou kan besmetten. Dus met de Corona-app zal de kans om besmet te raken kleiner zijn dan zonder die Corona-app. Maar het gaat dan om een hele kleine kans t.o.v. een hele, hele kleine kans.

Het zorgen voor een goede atmosfeer zal per saldo veel meer rendement opleveren dan een toegangsapp. En dat realiseert men zich blijkbaar wel in Engeland, Denemarken en Zweden.

Ethiek in de prullenbak

Bij de uitzending van WNL op Zondag was Prof. Heleen Depuis. Ze was hoogleraar medische ethiek en 16 jaar senator voor de VVD.  Wat ze in de uitzending zei, vond ik zowel gruwelijk als veelbetekenend. Ze gaf aan dat we moeten overwegen dat degenen die zich niet laten vaccineren als ze erg ziek worden niet op te laten nemen in het ziekenhuis.

Gelukkig was er een ziekenhuisdirecteur aanwezig die tegengas gaf. Maar het simpele feit dat een medisch ethicus dit opperde, zou gezien moeten worden als een dieptepunt van zowel de medische ethiek als van Prof. Depuis.

Terecht dat de ziekenhuisdirecteur aangaf dat iemand die dronken een auto-ongeluk had gehad wel in het ziekenhuis geholpen worden.

Maar de uitspraken die zij daarna deed wezen eigenlijk op de kern van het probleem en tegelijkertijd op het bord voor haar hoofd.  Ze wees terecht op de druk in de zorg (uitgestelde behandelingen). Ze vroeg hoe we op een andere manier die druk op de zorg kunnen opvangen.

Had je maar niet…

• Je begeeft je op een zeer hellend vlak als je bij een grote druk op de zorg een selectieprincipe toepast. Waarbij de mogelijke schuld van jou bij je ziekte mee in beschouwing gaat nemen voor de behandeling. “Had je maar niet moeten gaan roken, daardoor heb je longkanker gekregen”. “Die hartklachten komen omdat je teveel verkeerde dingen hebt gegeten en een hoge BMI hebt”. “Had je maar niet moeten gaan skiën, want dan loop je risico om je been te breken!”.
  
• De kern van het probleem zit in de capaciteit van de zorg. Die is door de jaren achteruit gegaan, terwijl zij toen voor de VVD in de senaat zat. En de afgelopen 18 maanden is er niets gebeurd om te zorgen dat die capaciteit uitgebreid wordt. Ook niet via een crisisaanpak, waarbij de regels en de structuur van de zorg worden aangepast om de crisis aan te kunnen.

Indirecte dwang om te vaccineren

Op basis van mijn eigen medische ervaringen die van mijn gezinsleden (ik heb daarmee helaas op medisch vlak nogal wat meegemaakt inclusief grote fouten, waardoor mijn zoon in een rolstoel terecht kwam), heb ik de volgende conclusies getrokken:

Petje af

Degenen die in de zorg werken, zijn vrijwel allemaal volledig toegewijd aan hun werk en aan degenen die ze onder hun hoede krijgen. Oprecht, mijn petje af.

Doen alsof

Je hebt twee categorieën.

1. Degenen, die doen alsof ze alles prima weten, geen enkele twijfel kennen, en jou in een complete afhankelijke positie van ze brengen.
2. En degenen, die jou betrekken in hun afwegingsproces op basis van hun kennis van dat moment. En daarbij ook voor- en nadelen van behandelingsmethoden met je bespreken. Daarbij kom je in een positie, waarbij je het gevoel hebt dat je een rol hebt gespeeld bij de uiteindelijk besluiten. Die ten slotte jouw gezondheid en jouw leven betreffen.

Aanpak veranderd

Vroeger waren er meer artsen van de eerste categorie en nu gelukkig meer van de tweede categorie. Vanaf 1970 heb ik meerdere keren meegemaakt dat wat op dat moment door de artsen als de juiste behandeling werd aanbevolen jaren later niet meer de juiste behandeling was. Of dat wat in Nederland als de adequate aanpak werd voorgesteld in andere landen niet als zodanig werd aangemerkt. Of dat de ene arts een heel andere beoordeling had van een kwaal en een aanpak dan een andere. Dat heeft me al vroeg geleerd om bij alle beslissingen rondom mijn gezondheid mezelf goed te informeren, en op basis daarvan een afgewogen keuze te maken. Het is mijn lichaam en mijn leven. 

Mexicaanse Griep

Mede op basis daarvan hebben we in november 2009 besloten om ons dochtertje van ruim 6 maanden niet tegen de Mexicaanse Griep te laten vaccineren, terwijl de Gezondheidsraad dat wel geadviseerd had. (En die keuze maakten we omdat we al van Australië wisten dat tijdens de winter daar de Mexicaanse Griep niet zo gevaarlijk was als aanvankelijk werd aangenomen). Het is misschien interessant  om mijn open brief aan Clairy Polak terug te lezen uit november 2009, die bij de voorloper van Nieuwsuur gesproken had over de onwil van mensen om zich tegen de Mexicaanse Griep te vaccineren.

Eigen beslissing

Als 73-jarige met wat gezondheidsproblemen heb ik wel besloten mij te laten vaccineren. Namelijk vanuit datzelfde principe; dat het mijn eigen beslissing diende te zijn op basis van mijn inschatting op mijn risico’s t.a.v. Covid-19 en de vaccinatie. En vind ik het echter geen goede keuze om mijn dochter van 12 wel te laten vaccineren.

Vanuit dit principe ben ik faliekant tegen de aanpak van de regering, zoals al verwoord tijdens de persconferentie van 13 augustus. Het beleid is er in feite op gericht is om degenen die zich niet willen laten vaccineren, het zo lastig te maken, dat ze dat dan toch maar gaan doen.

Het is een armoedig soort besluit van een regering, die de laatste anderhalf jaar datgene wat ze wel met grote energie hadden kunnen doen, en ons veel zou hebben opgeleverd, hebben nagelaten: zoveel mogelijk veilige binnenruimtes creëren en de zorgcapaciteit uitbreiden. Want door dat niet gedaan te hebben is de kans groot, dat – als de influenza wel weer terugkomt -Nederland, Covid-19 of niet, weer snel een groot zorginfarct krijgt, met alle gevolgen van dien.

U heeft zojuist gelezen: De Corona-app is een verzekering tegen vulkaanuitbarstingen in Nederland.

Volg Maurice de Hond op Twitter en YouTube.

Steun onze site door af en toe een kleine donatie over te maken. Klik hier.