Wie wint de Amerikaanse Presidentsverkiezingen?

2016

Tijdens de Presidentsverkiezingen in 2016 was ik in Silicon Valley voor een congres. Die avond was ik met een groep mensen de uitslagen op televisie aan het volgen. Zij waren allemaal Democraat en konden hun ogen niet geloven toen het ernaar uitzag dat Donald Trump zou winnen. Ze konden zich gewoon niet voorstellen dat er zoveel Amerikanen waren die op Trump hun stem hadden uitgebracht. Een goed voorbeeld van hoe het leven in een eigen bubbel het zicht op de totale werkelijkheid verhindert.

Het Amerikaanse systeem (“the winner takes all” per staat) zorgt ervoor dat er maar een beperkt aantal staten zijn, die bepalend zullen worden voor de uitslag in november. Staten met ruime meerderheden voor Democraten (in het Westen en Noordoosten) of voor Republikeinen (in het centrale en zuidelijke deel van de VS) zullen geen spannende uitslag opleveren. Maar er zijn zo’n 7 staten waar de verhouding Democraten – Republikeinen weinig uiteen loopt en daar zal bepaald worden wie de President gaat worden. Dat zijn Arizona, Nevada, Wisconsin, Michigan, Pennsylvania, North Carolina en Georgia.  Zij worden de swing states genoemd. Hier staat wat meer info over wat in deze staten speelt. 

Daarbij zal het er niet om gaan of Democratische kiezers nu Republikeins gaan stemmen of andersom. Want die overgangen zijn beperkt. Maar het zal er vooral om gaan in welke mate de twee kandidaten hun eigen kiezers bij de verkiezingen kunnen mobiliseren zodat ze op gaan komen. En op dat punt lijkt er inmiddels fors wat veranderd te zijn ten opzichte van één maand geleden.

Biden

Hoewel dat lang door prominente Democraten en veel media was genegeerd, nam de aantrekkingskracht van Biden af, omdat zijn leeftijd sterk terug te vinden was in zijn optreden. Dat betekende niet dat Democratische kiezers vervolgens Trump gingen omarmen, maar dat de kans dat ze zouden opkomen om op Biden te stemmen aan het afnemen was.  Dat zou gevolgen hebben voor de opkomst onder die kiezers en zou zeker geleid hebben tot de overwinning van Trump.

Harris

De overgang van Biden naar Harris heeft de Democratische presidentscampagne een forse impuls gegeven. De meeste Democraten verafschuwen het denkbeeld dat Trump weer president zou gaan worden en men besefte dat de kans heel groot was dat dit met Biden als kandidaat zou gaan gebeuren. Maar doordat nu Harris de kandidaat is, gaat de apathie die er eigenlijk was over in een extra dosis enthousiasme, omdat de kans dat Trump verslagen zal worden duidelijk is vergroot.

Besef dat bij veel verkiezingscampagnes, ook in ons land, de keuzes niet alleen worden bepaald door wat men graag wil, maar ook door wat men niet wil.

Het is evident dat op dit moment Harris de wind in de rug heeft, juist door de opluchting dat Biden niet meer de kandidaat is. Ik denk dat in de komende paar weken uit peilingen in de VS zal blijken dat Harris voor ligt op Trump.

Maar de grote vraag is of dit enthousiasme zal blijven bestaan in de komende 9 weken. Want dat zal dus bepalend zijn bij de vraag in welke mate de Democratische en Republikeinse kiezers in de swing states zullen gaan stemmen.  Daar zullen de debatten ook een rol bij gaan spelen, maar vooral in de richting van de eigen kiezers.

Als je de ontwikkelingen rondom de Amerikaanse verkiezingen goed wil volgen is het raadzaam je niet te beperken tot één van de twee bubbels. Want dan zou je wel eens erg verrast kunnen worden door de uitslag. In dat kader adviseer ik je ook Nate Silver te volgen. Hij is een bijzondere en onafhankelijke Amerikaanse verkiezingsdeskundige. Hier kunt u zijn analyses aantreffen. En dit is zijn prognosemodel dat dagelijks wordt geupdate. 

Dit is het overzicht van 29 augustus. Je kunt ook op de verschillende staten drukken als je naar de site zelf gaat. Heel inzichtelijk en zeer goed onderbouwd.