Evaluatie

De patronen bij de klimaatcrisis lijken sterk op die tijdens de coronacrisis en hebben kenmerken van godsdienstoorlogen. Maar er zijn ook belangrijke verschillen die de situatie nu nog ernstiger maken.

Een volgende aflevering in de serie van de evaluatie van de Coronamaatregelen: het effect van de lockdowns.

Bij het evalueren van maatregelen is het cruciaal met de juiste cijfers te werken van het mogelijk effect van de infectieziekte. Van Dissel presenteerde tot mei 2020 het cijfer dat 1 van de 20 geïnfecteerden aan Covid zou overlijden, terwijl in april 2020 het al duidelijk was dat dit cijfer zeker een factor 12 te hoog was. Het vervolg van onze serie over de evaluatie van de Corona maatregelen.

In De Volkskrant werden acht Coronamaatregelen op effectiviteit en schadelijkheid beoordeeld. Om te voorkomen dat dit de enige evaluatie in Nederland zal zijn, komt maurice.nl met een 10-delige serie waarin die evaluatie zal plaatsvinden. Dit is de eerste.

Sommige Nederlandse media hebben de Lockdownfiles ontdekt. Maar tot een evaluatie van de Nederlandse aanpak of hun eigen rol komt het niet.

100.000 whatsapp berichten van de Engelse Minister van Volksgezondheid geven een indringend beeld van de slechte kwaliteit van de besluitvorming van de genomen maatregelen. Zowel die inhoud is verbijsterend als het gebrek aan aandacht ervoor in de Nederlandse media.

Bij OP1 werd besproken welke lessen er geleerd waren in 3 jaar Corona. Een van de lessen die niet geleerd was, dat de deskundigen bij OP1 het vaak bij het verkeerde eind hadden. Een bewijs dat Xander Koolmans in de uitzending zelf wel overtuigend leverde! (met medewerking van Anton Theunissen - Virusvaria)

Een boeiend en openhartig interview met Prof. Streeck in het Duitse weekblad Focus over de fouten, die gemaakt zijn tijdens de Coronacrisis. Welk Nederlandse medium denkt u dat zo een dergelijk interview zou publiceren en welke medicus zou dit dan zeggen?

Terwijl het 2e rapport al uit is en het 3e rapport nog op zich laat wachten heeft de Tweede Kamer het 1e rapport van de OVV behandeld. Het werd een rituele dans, waarbij de cruciale onderwerpen niet aan de orde zijn gekomen.

De Onderzoeksraad voor Veiligheid (O.V.V.) heeft in oktober jl. haar 2e rapport uitgebracht over de Coronacrisis. Het 3e rapport zou in concept ook klaar zijn en voor reacties gestuurd naar de ministeries. Delen ervan lijken al uitgelekt te zijn. Op de valreep van 2022 wordt het belangrijkste hiervan weergegeven.

Vergeleken met 1 jaar geleden is er veel veranderd. Maar er zijn diepe wonden geslagen, die zeker nog niet zijn geheeld. Argwaan blijft. Hopelijk zal dat eind 2023 een stuk verbeterd zijn.

De basis van de lockdown van 19 december 2021 was een bizar slecht model van het RIVM. Dat had toen ook al bekend horen te zijn bij de adviseurs en de beslissers. Wanneer worden er daarvoor excuses gemaakt?

Het nog steeds willen toevoegen van de Coronatoegangspas aan de gereedschapskist is een variant van het gezegde met de ezel en dezelfde steen. Men heeft niets geleerd.

De grafieken die Van Dissel ons regelmatig presenteerde, bevatten telkens prognoses die altijd de grootst mogelijke bulten voorspelden. Ze waren telkens reden om strenge maatregelen in te voeren, die succesvol waren omdat de resultaten ervan niet te zien waren: de Preventieparadox. Maar wat was er dan mis met het RIVM-model?

Onderzoek laat zien hoe ingrijpend de werking is van afzonderlijke bubbels. Maar ook hoe conclusies op basis van data vooral worden bepaald door in welke bubbel je zit en wat je mening over iets is.

In een verklaring van de G20 worden verdere stappen aangekondigd voor internationale digitale standaardisering met een referentie aan het succes van de Covid-19 aanpak. In 2019 zou ik hierop positief reageren, maar door wat er de laatste jaren gebeurd is, wekt het nu vooral argwaan.

Nu Corona duidelijk aan het dalen is en griep, zeker als het kouder wordt, gaat komen zal de grote vraag zijn of we Corona nu verder gaan behandelen als griep of griep als Corona? Dat zou nog best eens een strijd kunnen gaan worden.

In haar interview in Trouw laat de voorzitter van het Maatschappelijk Impact Team zien dat ze functioneert als schaamlap voor het OMT en echoput van Jaap van Dissel. Want wat ze echt zou moeten doen in die rol doet ze niet.

Het woord ontluisterend vind ik het beste woord om de afgelopen 2,5 jaar te beschrijven. Zal er nu een kanteling komen?

De rioleringscijfers stijgen fors. Maar de relatie tussen die cijfers en de ziekenhuisopnames neemt verder af. Ook dat zou als gevolg dienen te hebben dat er minder aandacht aan geschonken wordt. Benieuwd hoe groot de druk gaat worden om landelijke maatregelen in te voeren.

Door goed terug te kijken hoe onwetenschappelijk WHO/RIVM/OMT optraden in 2020 als reactie op de bewijzen dat het virus wel door de lucht ging, kunnen we een indruk krijgen hoe erg het is dat er in Nederland geen evaluaties van de maatregelen plaats vindt. Men gaat ervan uit dat alle genomen maatregelen geschikt en effectief zijn gebleken. Met een redenatie, die hetzelfde is als die van Bert en Ernie.

Terwijl in Engeland een onafhankelijke onderzoekscommissie de onderbouwing van de vele genomen maatregelen gaat evalueren, en diverse ministers uit de school klappen hoe slecht de besluitvorming was, gebeurt niets van dat in Nederland. Het is zelfs zo dat de Raad van State zonder enige evaluatie vindt dat maatregelen als avondklok, Coronatoegangsbewijs en schoolsluitingen ook in de nieuwe wet Publieke Gezondheid opgenomen zou moeten worden.

Terwijl in Nederland de regeringspartijen een evaluatie van het gevoerde beleid vanaf maart 2020 blokkeren en de media zich daar amper druk om maken, ligt in Engeland de kwaliteit van het besluitvormingsproces van de overheid wel op tafel. In The Sunday Times stond daar een vernietigend artikel over geschreven door een ex-rechter van de Hoge Raad.

De oud-minister van Financiën van Groot-Brittannië doet een boekje open over de besluitvorming rondom de lockdowns. Veel van wat hij beschrijft is één-op-één ook van toepassing op Nederland en de rol van het OMT. Het is veelbetekenend dat in Nederland nog geen echte evaluatie heeft plaats gevonden noch dat een betrokkene op een vergelijkbare wijze informatie geeft over hoe die besluitvorming is verlopen.

De kritiek op de nieuwe Wet Publieke Gezondheid zwelt gelukkig aan. Het wordt een lakmoesproef voor de wetgevende kwaliteit van Den Haag. Als deze wet er door komt, dan is daar dus nog maar weinig van over.

In het najaar zal het aandeel Nederlanders dat de volgende booster neemt fors lager zijn dan bij de vorige het geval was. Het zou beter zijn als de gezondheidsautoriteiten dat nu onderkennen in plaats van de lijn te blijven volgen t.a.v. het vaccineren van de afgelopen 2 jaar.

Uit recent vrijgekomen WOB-documenten blijkt hoe men achter de schermen in 2020 wist hoe zwak de onderbouwing was van diverse maatregelen. Maar naar buiten toe werd dat gemaskeerd en in de modellen werd getalsmatig meegenomen wat de opbrengst van die maatregelen zou zijn.

Terwijl sinds maart vrijwel alle maatregelen zijn opgeheven zijn er belangrijke onderwerpen rondom de mogelijke gevolgen van Corona en vaccinatie, die niet in de traditionele media aan de orde komen. Dat zorgt er mede voor dat er geen goede antwoorden komen op de belangrijke vragen die er zijn gerezen.

Als je de 48 pagina's leest van het Lange Termijn Beleid Covid-19 van Kuipers dan heeft dat nog minder echte inhoud en onderbouwing dan zijn advies om voortaan een boks te geven i.p.v. handen te schudden. Het (korte) deel over ventilatie en luchtfiltering is daarvan een prima illustratie.

300 wetenschappers hebben een brief gepubliceerd, waarin ze een oproep doen om stelling te nemen tegen politici die "ongefundeerde beschuldigingen en verdachtmakingen tegen wetenschappers uiten". Afgezien van het taalgebruik, hebben deze politici een punt? En spreekt de minister wel namens "de wetenschap"?

Een blog van Herman Steigstra en Anton Theunissen.