De prima 1 april grap van Maarten Keulemans bij zijn artikel in De Volkskrant is velen blijkbaar ontgaan. Daarom een uitleg van die grap. Of verdwijnt de grap als de grap wordt uitgelegd?
Lees volledig artikel: Prima 1 april-grap van Maarten Keulemans
Prima 1 april-grap van Maarten Keulemans
Niet opgemerkt?
Op 1 april plaatste Maarten Keulemans een prima 1 april-grap in De Volkskrant, die blijkbaar door weinigen is opgemerkt.
Hij schreef een artikel over een belangwekkend onderwerp rondom de bestrijding van Covid-19, die je van hem niet in De Volkskrant verwacht zou hebben. Het ging over een andere manier om ernstige gevolgen van Covid-19 te voorkomen, waarbij hij zaken met grote stelligheid beweerde, terwijl er ook studies zijn, waaruit andere conclusies te trekken zijn.
Maar die 1 april grap van hem werd door weinigen opgemerkt. Maar ja, er zijn in de wereld ook wel hele ernstige zaken aan de hand, zodat het eigenlijk geen tijd is – ook niet op 1 april – om grappen te maken.
Dus wellicht was het toch geen grap en meende hij het echt, wat hij in De Volkskrant op 1 april schreef.
D3
Nu was het zo dat ik begin februari een artikel schreef op basis van een onderzoek in een Israëlisch ziekenhuis onder de patiënten waarbij men vaststelde dat de mate waarin men ernstig ziek werd een relatie had met het vitamine D3 gehalte, voordat men geïnfecteerd raakte. Een onderzoek met een aantal overtuigende resultaten. We begeleidden dit artikel over het Israëlisch onderzoek met een ander uitgebreid artikel waarbij gemeld werd dat een wereldwijd artsencollectief een oproep deed tot een radicale verhoging van de vitamine D-norm. Ook daarin werd beschreven hoe een te laag vitamine D3-niveau (onder de 30 ng/ml) het risico op ernstige gevolgen van Covid-19 vergroot.
Maar over dat Israëlische onderzoek las ik verder niets in de Nederlandse media. Net zoals dat trouwens ook gebeurde met de uitermate belangrijke studies uit april/mei 2020 van de Duitse Prof. Streeck direct na de eerste carnavalsuitbraak vlak over de grens bij Sittard. Dat grootschalige onderzoek had uitkomsten, die toen al beslissend hadden moeten zijn voor de discussie over de wijze waarop het virus zich verspreidde: de vele geïnfecteerden tijdens een superspreadevent kregen meer symptomen dan huisgenoten van geïnfecteerden.
Toen al kon je de les leren, die tot veel onnodige schade heeft geleid:
Noch de Nederlandse wetenschappers, noch de Nederlandse (wetenschappelijke) journalisten, schonken echt aandacht aan bevindingen/studies, die afweken van de lijn, die door WHO en RIVM waren uitgezet.
Dogma’s
In plaats van die lijn kritisch te benaderen op basis van degelijke studies die wereldwijd verschenen en onderbouwde kritiek van groepen wetenschappers (zoals natuurkundigen), volgde men gedwee de uitgezette lijnen, die vooral op dogma’s berusten.
Dus kon en mocht vitamine D niet een extra hulpmiddel zijn om de kans te verlagen om (erg) ziek te worden. Alle zegen moest en zou komen van de vaccinatie (inmiddels binnen 1 jaar al gevorderd tot de vierde prik). Elk vraagteken dat daarbij werd opgeworpen werd weggehoond.
Dus daarom was het heel onverwachts dat Maarten Keulemans op 1 april dat bewuste artikel schreef, waarvan u de kop op de illustratie aan het begin van dit artikel heeft aangetroffen.
Een 1 april grap met een dubbele bodem
Wat u tot nu toe gelezen heeft ging wel over een 1-april grap. Maar niet van Maarten Keulemans. Het plaatje dat u op de illustratie aan het begin van dit artikel heeft aangetroffen was een zelfgemaakte compositie. Want dit was het echte artikel:
En Keulemans plaatste ook nog deze tweet over dit artikel:
De nieuwe, gedegen studie kritisch bekeken
Nu is mijn gewoonte om de bewuste studies intensief te bekijken en ook te bezien of de kritiek daarop al dan niet onderbouwd lijkt. En ik moet bekennen dat dit al sinds twee jaar een ontluisterende ervaring is. Op veel studies is nogal wat aan te merken. Zoals over de opzet van de studie en/of de uitvoering en/of de conclusies, die men trekt. Dat geldt zowel voor de studies die t.a.v. een onderwerp het ene menen te bewijzen als studies die het tegenovergestelde menen te bewijzen. Het maakt eigenlijk niet uit. Wat iemand toch al vooraf dacht, wordt wel weer bewezen. Hetzij om de studie die jouw mening vooraf onderbouwt te onderstrepen, hetzij door zware kritiek te hebben op een studie, die jouw mening ondergraaft.
Laat ik even inzoomen op de studie die Maarten Keulemans in zijn tweet “een nieuwe, gedegen studie” noemt. Er is een website waar alle studies over Ivermectine worden beschreven en kritisch worden benaderd, inclusief de studie waar Keulemans het over heeft.
Niet neutraal
Alleen al de omvang van de studies, betrokken wetenschappers en het aantal landen waarin het heeft plaatsgevonden, zou voldoende moeten zijn om het niet louter weg te zetten als “wappiewondermiddel” zoals Keulemans het middel omschrijft. Nu zal het zeker zo zijn dat ook op deze website de insteek niet neutraal is, maar – en dat is mijn ervaring – dat geldt eigenlijk vrijwel nergens meer.
Maar het is wel de moeite waard om te lezen wat er aangevoerd wordt tegen de “nieuwe en gedegen studie” van Keulemans, die de genadeklap gegeven zou hebben.
Allereerst blijkt het geen nieuwe studie te zijn. Al begin augustus 2021 werden de resultaten van deze studie prijsgegeven. Op deze pagina treft u een overzicht aan van de problemen die er met deze studie zouden zijn. Allereerst is dit de cijfermatige samenvatting:
Bij vier van de vijf onderwerpen is er sprake van een verbetering in de testgroep met Ivermectine, maar in geen van die gevallen is er sprake van een significant verschil (dat betekent dat het verschil op toeval kan berusten).
Maar als je de hele pagina met op- en aanmerkingen over de studie leest, dan zie je dat er grote vraagtekens te zetten zijn bij de omschrijving “gedegen studie”. In meer dan 25 rubrieken staat er een waslijst aan argumenten, die in totaal meer dan 3500 woorden omvatten.
Op deze pagina staat een uitgebreide inhoudelijke kritiek over deze studie.
Ik kan niet beoordelen in welke mate ze waar zijn en hoe ze de resultaten van de studie zouden kunnen hebben beïnvloed.
Ik noem er een paar die me opvielen:
- De bijwerkingen van Ivermectine waren een stuk groter in de placebogroep dan in de Ivermectine groep, waardoor er enerzijds twijfel is over de kwaliteit van de ivermectine in Brazilië bij deze test en anderzijds ook of de placebo groep niet toch ook al Ivermectine gebruikte, zoals veel Brazilianen deden in die tijd. Het eerder gebruik van Ivermectine was namelijk geen reden om niet aan het onderzoek te mogen deelnemen en in die tijd was de verkoop van Ivermectine, zoals ook geadviseerd door de overheid daar negen keer zo hoog als voorheen.
- Men laat allerlei vreemde onregelmatigheden in de statistieken van de studie, waarbij de ene tabel niet aansluit op de andere tabel. Maar ook is er sprake van onverklaarde veranderingen t.o.v. de eerder naar buiten gebrachte data of met een parallelle studie naar een ander medicijn (Fluvoxamine)
- Het protocol t.a.v. de hoeveelheid Ivermectine die gebruikt moest worden (en die per kilogram lichaamsgewicht gaat) liep tot een maximum van 90 kg.
Maar het meest interessant is misschien wel deze inhoudelijke beschrijving van de kritiek op deze site. Met daarin een mail van een van de auteurs van bewuste studie, Ed Mills.
Nergens op gebaseerde stelligheid
Zoals gezegd: ik kan niet goed beoordelen of ieder argument waar is of zo hard is als omschreven. Maar ik ben langzamerhand zoveel van dit soort kritieken tegengekomen ten aanzien van studies, ongeacht wat daar dan beweerd werd over de werking al dan niet van een bepaald geneesmiddel of vaccinatie. De onderwerpen “effectiviteit van de vaccinatie”, “schade door de vaccinatie” en “oversterfte” zijn een goed voorbeeld van het mijnenveld dat er gecreëerd is. Vrijwel iedere conclusie wordt er door verschillende wetenschappers getrokken en uitvoerig onderbouwd. Het heeft ervoor gezorgd dat ik -helaas- elke keer als ik hoor “wetenschap heeft ons geleerd, dat….” in relatie tot Covid-19 niet weet of ik moet lachen of huilen.
De stelligheid van Maarten Keulemans in zijn artikel in De Volkskrant op 1 april en zijn aansluitende tweets hebben net zo een wankele basis als veel andere stellige uitingen die we van hem voorgeschoteld kregen tijdens de Coronacrisis. Zeker als je het citaat leest van één van de auteurs van de studie! In die zin was de kop van zijn artikel van 1 april wel een 1 april grap, maar dan wel een wrange.
(En overigens vind ik het nog steeds veelbetekenend hoe Maarten nog steeds tweets over mij plaatst, die inhoudelijk nergens op slaan en zelfs aantoonbare onwaarheden bevatten. Maar als ik dan om een onderbouwing vraag, zoals op 4 maart jl. negeert hij dat. Evenals dat hij ook in het najaar 2020 geen debat met mij durfde aan te gaan. Gemakkelijke tweets plaatsen voor zijn clique is zijn modus operandi).
Steun onze site door af en toe een (kleine) donatie. Klik hier.
U heeft zojuist gelezen: Prima 1 april-grap van Maarten Keulemans.
Volg Maurice de Hond op Twitter | Facebook | LinkedIn | YouTube.