Zwaaien met je koekenpan, zwaaien met je onderbroek

Leestijd: 5 minuten

Met een glazen koekenpan voor je gezicht

Zo worden wij dus voorgelicht door de propagandamachine van de omroep. Hoe kan je veilig zijn als je toch samen wilt komen? Welnu, we nemen allemaal een glazen koekenpan mee en houden die tussen elkaar in terwijl wij praten. En zie daar, het gevaar is geweken. Het deed mij denken aan het liedje uit Ja zuster, Nee zuster: Schipbreukeling. Waarbij de redding komt door te zwaaien met je onderbroek.

We hebben nu een maand een Coronapas, die ook slechts een schijnveiligheid biedt. Dit met een direct en indirect kostenplaatje, waarmee voor onze gezondheidszorg veel betere dingen mee gedaan kunnen worden.  Onderzoek naar de minilong om mensen met een longkwaal te genezen bijvoorbeeld.

Je kunt ook in de wachtkamer van het ziekenhuis tussen twee spatschermen gaan zitten. Vooral als er vlak daarvoor een met Covid-19 besmet persoon voor onderzoek tussen diezelfde spatschermpjes is gaan zitten. Ja mensen, ik heb het gemeten met mijn CO2 meter. Overal in het OLVG is de PPM-waarde rond de 480. Behalve als je tussen twee schermpjes in de wachtkamer gaat zitten. Na 2 minuten loopt het daar op tot 800 PPM. Toen was ik aan de beurt. Volgende keer blijf ik toch maar liever even staan. Maar ja, je waant je er veilig, toch? Een ziekenhuis, die zullen het toch wel weten.

Tandvleesontsteking

Je kunt ook in het openbaar vervoer gaan zitten met een mondkapje op. Een mondkapje dat je in de regen op de fiets in je jaszak hebt bewaard nadat je het vanmorgen ook al op had. Dat je daardoor een tandvleesontsteking oploopt, ach, dat neem je op de koop toe. Je beseft je niet eens dat het daardoor kwam. Immers, je waant je veilig in die trein (waar overal, zelfs als het stampvol is) de luchtverversing doorgaans zorgt voor een PPM waarde onder de 560  blijft. Nee, met dat zinloze ziekmakende vod ben je pas echt veilig. Behalve als je een broodje eet, dan hoeft het niet, anders, ach ja, het moet tenslotte. De deskundigen zullen het immers wel weten.

Je kunt ook met je coronapas naar een café gaan en achterin lekker dansen en zingen met een groep vrienden. Elkaar in de oren schreeuwen als je iets wilt zeggen over die leuke jongen of dat knappe meisje. Immers, je bent daar veilig. Want zo is ons verteld, als je gevaccineerd bent ben je sociaal en kan je iemand anders niet besmetten.

Je kunt dan drie dagen later volkomen veilig naar de verjaardag van je oma gaan, een herfstdag, met alle ramen dicht. Gezellig keuvelend in de kring, steeds luider sprekend als de stemming stijgt een oom Jan zijn nieuwe grap verteld. Want wat maakt het uit, daar zijn we onder elkaar en vertrouwen we elkaar. Dat je één keer per dag een kwartiertje het raam open moet zetten heb je geen actieve herinnering meer aan.

Deskundigen?

Je kunt met Diederik Gommers bij Humberto gaan zitten, hij voelt zich niet senang met meer dan vier gasten aan tafel, ondanks dat hij gevaccineerd is. Dat alle Tv-studio’s perfecte luchtverversingssystemen hebben (zodat je niet wegsmelt van de hete lampen) is iets dat bij zijn OMT nog nooit is opgekomen. Mart Smeets, die ook was aangeschoven, zei het nog: “Het is zo prettig dat er deskundigen zijn die het weten en duidelijk kunnen uitleggen. Laat alsjeblieft die anderen niet aan het woord, het dient geen doel. Het brengt alleen maar verwarring.”

Je kunt misschien nog net naar een festival waar je met z’n allen gaat schuilen in een gesloten tent als het regent. Het Fieldlab experiment heeft toch aangetoond dat je daar nauwelijks meer op anderhalve meter van iemand buiten je eigen gezelschap komt dan als je thuis was gebleven. Je vertrouwt er immers op de regering weet wat ze doet. Dat de wetenschap het allemaal voor je bijhoudt, met één rotsvaste waarheid waar gelukkig niemand aan mag tornen. Een geluid dat als je het al in de marge hoort, gelukkig direct wordt weggezet als abject, ultrarechts wappiegehuil van galg en Jodenster-dragend tuig. En als je dan toch met z’n allen positief test een paar dagen later, komt dat omdat de organisatie niet goed gelet heeft op vervalste QR-codes. De asociale schoften!

Terschelling

Je kunt op de boot naar Terschelling, tijdens een uitwaaiweekendje, veilig met je mondkapje op op het dek staan. Moet immers. En dan ga je daarna in het restaurant zitten waar per twee tafels een mooi afgesloten geheel is gecreëerd in de goedgeventileerde ruimte. Als toevallig iemand uit dat andere gezin, ondanks dat ze gevaccineerd zijn, besmet is geraakt, en we testen later opeens positief, dan moeten we toch wel vermoeden dat het is gebeurd op het terras van de strandtent. Want daar was het immers heel druk die anderhalf uur dat de zon scheen en iedereen daar gebruik van maakte. Hadden we het maar niet gedaan. Hadden we maar een voorbeeld genomen aan de serveerster die haar mondkapje ophield als ze naar buiten liep met een dienblad vol drank. Binnen was het lekker rustig, maar daar konden we niet in. Je gaat toch niet die paar dagen op Terschelling iedere dag een wattenstaaf in je neus laten douwen.

Ik begin te geloven dat al die deskundigen echt wanhopig op zoek zijn naar de heilige graal der maatregelen. Dat ze werkelijk niet begrijpen waar al die besmettingen steeds maar weer vandaan komen. Dat ze in hun grenzeloze creativiteit blijven zoeken naar manieren om ons tegen onszelf en elkaar te beschermen. Al is het “zwaaien met een plexiglazen koekenpan”.

De cijfers

Beseffen ze eigenlijk wel hoe een paar cijfers echt zijn? Kennen de lezers hier de echte cijfers?
Laten we een quiz houden:

Hoe groot is….

1. de kans dat je iemand tegenkomt met corona?
2. de kans dat je in het ziekenhuis komt als je ongevaccineerd besmet raakt?
3. het verschil tussen het aantal zwevende virusdeeltjes in dezelfde ruimte gemeten in de zomer of in de winter?
4. Hoeveel van de lucht die een besmet persoon uitademt bevat het virus?
5. Hoeveel tweedehands lucht adem je in een afgesloten ruimte van 100 m3 na een uur?

De antwoorden

1. De kans dat je iemand tegenkomt met corona kan als volgt berekend worden: volgens het RIVM zijn er nu circa 50.000 mensen met corona in Nederland, die anderen zouden kunnen besmetten. Laten we zeggen dat de helft daarvan thuis blijft. 17 miljoen gedeeld door 25.000 is één op de 700 mensen. Hoeveel mensen ontmoet je per dag? Met hoeveel mensen ben je in een “risicovolle” situatie samen?
   
2. De kans als ongevaccineerde om in het zieken huis te komen wordt zeer overschat zoals Maurice zondag in zijn blog beschreef. En het is ook nog eens zeer leeftijdsafhankelijk. De kans neemt enorm toe bij ouderen, maar dan nog is die kans lang niet zo groot als de meeste mensen denken.
   
3. Er is een verschil met een factor 260 van het aantal zwevende virusdeeltjes tussen zomer en winter. Dus als je na een uur in een ruimte in de winter 1000 virusdeeltjes per ademteug inademt dan zijn het er in diezelfde ruimte maar 4 in de zomer. Daar heb je het seizoenseffect. Dat komt omdat het virus zijn besmettelijkheid verliest als de aerosolen in botsing komen met het vocht in de lucht of condenseren. 
   
4. Bijna niemand noemt een percentage onder de 1 op de vraag hoe groot het deel van de lucht is die je uitademt een virus bevat. De werkelijkheid is dat het slecht 1 op de 26.000.000 delen lucht, op één besmet aerosol is. Ofwel 0,000.0004%. Dat is een druppel siroop uit een pipetje op een jacuzzi met 2,6 kuub inhoud. (Zie voor de berekening ook “De moeizame weg”)
   
5. Bij de berekening hoeveel lucht je inademt, die anderen uitademen moet je het volgende doen: Je ademt ca. 6 liter per minuut. In een afgesloten kamer van 100m3 is na een uur 0,36 m3 in jouw longen geweest. 0,36% dus.
   Als je die kamer goed ventileert of zorgt voor de juiste luchtvochtigheid, of beter nog, beide, dan reduceer je de kans op besmetting daar tot nul (zoals in de studio bij Humberto, mijn beste Diederik Gommers, ook met zes mensen aan tafel).

Rogier Rumke

U heeft zojuist gelezen: Zwaaien met je koekenpan, zwaaien met je onderbroek.