Sloopregeling is representatief

Sloopregeling is representatief

Ik heb een 15 jaar oude Mazda Xedos 6. Na meer dan 360.000 kilometer is de motor nu volledig op en heeft herstellen geen zin meer.
En dan merk je  vanuit de praktijk weer eens hoe groot het gat is tussen wat de regering zegt en doet en het gevolg daarvan.

In Duitsland heeft de regering een sloopregeling voor oude auto’s geintroduceerd als stimulans voor de economie.  Als men een oude auto inlevert dan krijgt men een forse slooppremier. Daardoor is in februari de verkoop van auto’s in Duitsland sterk gestegen.

In maart heeft de Nederlandse regering ook een sloopregeling aangekondigd. Nu heeft Nederland geen auto-industrie en is het bedrag ook niet zo groot dat deskundigen daar een effect van verwachten zoals in Duitsland. Maar daar gaat het nu even niet om.

Terwijl in maart die regeling is aangekondigd blijkt op dit moment (begin mei) niet alleen de regeling nog niet te werken, maar ook is het nog onduidelijk wanneer het echt gaat lopen.

Nu is het van 2 dingen 1: Of je denkt dat de sloopregeling een positief effect heeft en dus een maatregel is die de economie helpt en je stelt het dus in. Of je denkt dat die sloopregeling niet echt werkt en je doet het niet.

Maar het slechtste is een sloopregeling aankondigen en 6 weken later er nog niet in geslaagd te zijn om het in te voeren. Daardoor heeft het juist een stagnatie van de verkoop van auto’s ten gevolg. Mensen die een auto willen kopen en een oude auto in te leveren hebben wachten nu die auto te kopen tot die regeling echt loopt.

Dat is helaas heel Nederlands. Doet me denken aan hetgeen ik gelezen heb in het boek over het innovatieplatform. Daarin stond het verhaal over het probleem voor snelle visa’s voor kenniswerkers. Het aantrekken van buitenlandse bedrijven met een bijdrage voor de hoogwaardige kenniseconomie werd gehinderd door het feit dat als men uit niet Westerse landen kenniswerkers tijdelijk naar Nederland wilde laten komen of familie  van die kenniswerkers dan duurde dat heel lang door de omslachtige Nederlandse procedure om visa toe te kennen. Een snel succes van dit innovatieplatform (met Premier Balkenende als voorzitter) was om deze procedure voor die kenniswerkers aanzienlijk te versnellen. Dat wordt ook snel aan de buitenwereld gemeld. Uit het boek is op te maken dat twee jaar later die afspraken nog niet waren geimplementeerd.

En dan moet je je voorstellen dat het invoeren van een tijdelijke sloopregeling of het versimpelen van de visa-procedure voor kenniswerkers een van de eenvoudigere opdrachten voor de overheid is. Kan je je voorstellen hoe het dan loopt (of beter niet loopt) bij veel complexere onderwerpen!

U heeft zojuist gelezen: Sloopregeling is representatief.

Volg Maurice de Hond op Twitter | Facebook | LinkedIn | YouTube.

Terug naar de homepage