We zijn in een wereld beland, die ik twee jaar geleden voor onmogelijk had gehouden. Het lijkt op een totale verwarring, waarbij mensen dingen zeggen en doen, waarvan ze zelf twee jaar geleden niet hadden verwacht dat ze dat gezegd of gedaan zouden hebben.
Lees volledig artikel: Totale verwarring, een compleet andere wereld?
De totale verwarring, een compleet andere wereld?
“Vaste” patronen
Elke ochtend wanneer ik wakker word (rond 5 uur) kijk ik naar de belangrijkste ontwikkelingen wereldwijd rondom Covid-19. Omdat ik een aantal belangrijke “verkenners” volg via Twitter, krijg ik dan een goed beeld van belangwekkende wetenschappelijke nieuwe studies, politieke besluitvorming rondom Covid-19, de belangrijkste data en analyses vanuit verschillende gezichtshoeken.
Terwijl de eerste 12 maanden van de crisis het vooral de discussies waren rondom de impact van maatregelen (lockdowns, mondmaskers, etc.) op de verspreiding van het virus, gaan de discussies de laatste zes maanden vooral over het effect van vaccinaties en de maatregelen, die daarmee samenhangen (zoals toegangsvoorwaarden).
Ik doe dit al 18 maanden en beperk me dus niet tot bepaalde landen of bepaalde standpunten. Daarom valt mij het volgende op:
Weinig geleerd
Het lijkt erop dat men weinig leert/wil leren van ontwikkelingen in andere landen. Wat waren/zijn de “best practices” en hoe kunnen we die in eigen land toepassen? Een belangrijke vraag, dunkt me, maar daarvoor is amper ruimte. Men is er niet in geïnteresseerd. Of men verklaart de verschillen met argumenten, die tot doel hebben de eigen aanpak toch als de beste te verklaren.
Data misbruik
Terwijl in het verleden cijferanalyses een goede basis vormden voor evaluatie van beleid en het nemen van de beste beslissingen, zie je nu – van alle kanten – hoe data misbruikt worden om datgene over het voetlicht te krijgen wat men wil beweren/bereiken. Daarvan ben ik vele – zeker ook in Nederland – ontluisterende voorbeelden tegengekomen.
Paniekreacties
Door de begrijpelijke paniekreacties in februari-maart 2020 hebben we gezien dat emotie het won van de ratio. Maar in plaats dat het in het jaar erna de ratio weer dominant is geworden, zie je dat dit door een combinatie van redenen niet gebeurd is. Daardoor worden er op veel plekken in de wereld besluiten genomen, die twee jaar geleden nog volledig ondenkbaar waren geweest en door velen worden gesteund of gepromoot. De combinatie “angst voor je gezondheid en die van je geliefden bij veel burgers”, “bepaalde experts, die ineens sleutelfiguren werden in het publieke debat”, “weinig kritische media”, “grote druk op de zorg” en “opportunistische politici” zorgen ervoor dat we gevangen blijven zitten in beleid dat op emotie is gebaseerd.
Tegengestelde conclusies
Bij het bestuderen van de vele wetenschappelijke studies die verschijnen, valt me op dat ik bij vrijwel ieder onderwerp studies tegenkom met compleet tegengestelde conclusies.
Status
Veel wetenschappers in het publieke debat nemen posities in op basis van hun overtuiging. En gebruiken dan hun wetenschappelijke status om anderen mee te krijgen in die overtuiging. Terwijl de basis ervan veel minder sterk is dan men pretendeert.
Bang voor consequenties
Het naar buiten brengen van standpunten die niet in lijn liggen met de officiële standpunten, kunnen forse repercussies hebben. Daarom merk je dat nogal wat mensen op belangrijke posten (universiteiten, openbaar bestuur) zich niet in het publiek debat mengen. Bang dat ze zijn voor de consequenties.
In een compleet andere wereld?
Kortom, we zijn in een wereld beland, die ik twee jaar geleden voor volstrekt onmogelijk had gehouden. Hoe kan het toch dat er veel mensen zijn, die zich nu anders gedragen, dan ik van te voren mogelijk had gehouden? En als we terug zouden kunnen gaan in de tijd, dan zouden die personen dat zelf waarschijnlijk ook niet van zichzelf hebben verwacht.
En ineens kwam ik tot een analogie die een verklaring bood voor datgene wat ik hierboven beschreef als totale verwarring. Met die analogie als hulpmiddel kun je deze patronen veel beter verklaren en begrijpen. Daarover schrijf ik in het weekend een nieuw stuk.
Niet dat ik daardoor optimistischer ben geworden, maar het is een beter hulpmiddel om te begrijpen wat er gebeurt en ermee om te kunnen gaan.
Blijven inspannen
Juist daarom zal ik op deze plek inspanningen blijven verrichten om u van relevante informatie te voorzien. Vanuit de vele reacties, die ik krijg, besef ik hoe belangrijk onze bezoekers dat vinden. Maar ik word er mistroostig van, dat iets wat eigenlijk al minimaal 12 maanden overduidelijk is, “onveilige binnenruimtes met zwevend virus in de lucht zijn de grootse bron van verspreiding” nog zo weinig in het feitelijk beleid is terug te vinden.
Ja, er wordt inmiddels wel lippendienst aan bewezen, maar in Nederland wordt er weinig urgentie aan gegeven. Waarmee het risico sterk vergroot wordt dat we in de loop van de herfst/winter wel grote uitbraken zullen krijgen. En of dat nu Covid-19 zal zijn of influenza (die zich precies zo verspreidt) maakt niet uit, de gevolgen voor de samenleving zullen hetzelfde zijn. “Te grote druk op de zorg”, “onze succesvolle maatregelen uit het verleden moeten we nu helaas weer toepassen”.
U heeft zojuist gelezen: De totale verwarring, een compleet andere wereld?
Om de lezer van relevante informatie te blijven voorzien, vragen we om een kleine, vrijwillige, financiële bijdrage om deze site draaiende te houden. Dat kunt u HIER doen. Dank u wel…