In de jaren 80 maakte ik mijn kinderen wijs dat ik met de auto kon praten. Ze geloofden het jarenlang totdat ze zagen dat ik een knopje indrukte. Deze week worden we tijdens een soort persconferentie voor de laatste keer gewaarschuwd. Ik hoop intens dat de regering en OMT het verborgen knopje inmiddels ook hebben ontdekt.
Lees volledig artikel: Week van de waarheid? Tel tot drie en let op het knopje!
Week van de waarheid? Tel tot drie en let op het knopje!
Het is fascinerend en verdrietig tegelijk. Om verspreiding van het virus tegen te gaan hoef je in Nederland blijkbaar alleen maar te doen wat de premier zegt. Namelijk “1,5 meter houden en je handen stuk wassen.”
Als de cijfers omhooggaan dan is de conclusie dat mensen zich niet goed aan deze instructies houden. Als de cijfers omlaaggaan, dan houdt men zich blijkbaar beter aan de instructies. Daarentegen zijn dalende cijfers dan het bewijs dat (strenge) maatregelen die de overheid heeft genomen, zoals in maart en deze maand, werken.
Welke kant de cijfers ook op gaan, de overheid en RIVM en OMT zien specifieke ontwikkelingen altijd als bewijs dat hun twee basisregels kloppen. Maar is dat niet een veel te beperkte manier van kijken?
Verborgen knopje
Het is te vergelijken met wat ik mijn kinderen Marc en Michel in de jaren 80 wijsmaakte. Ze waren toen ongeveer zes jaar oud. Ik had een Peugeot 604. En die had iets bijzonders. Als ik een knopje indrukte, vertelde een robotstem of alles goed functioneerde. De stem zei dan zoiets als: “All systems are OK.”
Klimatologische omstandigheden
Ik zal uitleggen wat de overeenkomst is: De cijfers ten aanzien van de virusverspreiding hangen niet (of maar heel beperkt) samen met wat de regering en hun adviseurs ons aanraden. In vrijwel alle Europese landen waren in de zomer weinig besmettingen. Hield men zich toen veel beter aan de voorschriften met betrekking tot afstand houden en handen wassen dan nu? Nee, het heeft heel veel te maken met de klimatologische omstandigheden. Die bepalen in sterke mate de omvang van het aantal besmettingen.
Daarom waren er van januari tot half maart vrijwel alleen uitbraken in klimaatzones met een winter waarin de temperaturen onder de 12 graden zijn en de luchtvochtigheid relatief laag is. En daarom was tussen mei en augustus het virus in die gebieden vrijwel verdwenen. Ook de uitbraken in de Australische stad Melbourne vonden daar plaats in het koudste deel van het jaar en niet in hun zomer.
In Italië en de VS was dat in maart ook goed te zien. In Noord-Italië en het noordoosten van de VS (New York) waren toen de grote uitbraken. Maar in het zuidelijke gedeelte van Italië en de VS vrijwel niet. Het is natuurlijk onzin te veronderstellen dat die verschillen werden veroorzaakt doordat men zich in de Noord-Italiaanse regio Lombardije niet goed aan de maatregelen hield. En de inwoners van Rome die wél goed opvolgden.
Weersomstandigheden
Dat was toen ook niet het verschil tussen New York en Miami. Maar het heeft alles te maken met het feit dat door specifieke weersomstandigheden het voor het virus veel makkelijker is om in binnenruimtes te blijven zweven. Mensen die daar dan aanwezig zijn, lopen het gevaar het virus (langdurig) in te ademen.
Nu de herfst is aangebroken is dat ook de reden dat we in vrijwel heel Europa grote uitbraken zien. We zijn meer binnen en we houden ramen en deuren meer dicht dan in de zomer.
Als je het patroon van de virusverspreiding sinds januari ziet, dan is het gewoon veel te simplistisch om te stellen dat het samenhangt met de mate waarin de burgers zich houden aan die twee basisregels: 1,5 meter houden en handen stuk wassen. Natuurlijk is het zo dat als je harde maatregelen neemt (denk aan een lockdown) dat het aantal besmettingen lager is dan wanneer je bijna niks doet.
Maar als premier Rutte en minister De Jonge communiceren dat het belangrijkste wat we kunnen doen is handen stuk wassen en 1,5 meter houden, dan lijken ze echt op mijn kinderen die jarenlang dachten dat ik met mijn auto kon praten. Pas toen ze ontdekten dat ik een knopje indrukte, hadden mijn kinderen het door.
Laatste waarschuwing
Nu ik lees dat we weer een soort persconferentie krijgen waarin we voor de laatste keer worden gewaarschuwd om ons aan de maatregelen te houden, hoop ik intens dat regering en OMT het knopje hebben ontdekt. En dat ze zien dat het weer een grote rol speelt bij het tempo waarin het virus zich verspreidt. Of mensen zich aan die twee basisregels houden, speelt daarbij maar een ondergeschikte rol.
Ze hoeven geen afstand te doen van hun mantra’s, maar ik hoop intens dat ze burgers ook wijzen op nog een verspreidingswijze van het virus, waarvoor handen wassen en 1,5 meter afstand geen bescherming bieden: de verspreiding in binnenruimtes door de lucht. En ik hoop intens dat ze de burgers erop wijzen dat je de kans op besmetting daar kunt verkleinen door goede ventilatie met buitenlucht, door luchtreinigers en door het verhogen van de luchtvochtigheid.
Als u dat niet doet en het gaat daarna toch mis, geachte premier, geachte minister De Jonge, wilt u ons dan niet de schuld geven, dat we ons niet gedragen? Als u en uw adviseurs nog steeds niet tot drie bereid zijn te tellen (namelijk erop te wijzen wat het gevaar is van het virus dat door de lucht zweeft en hoe je die risico’s ervan aanzienlijk kan verminderen) dan ligt het echt vooral bij u.
U heeft zojuist gelezen: Week van de waarheid? Tel tot drie en let op het knopje!
Volg Maurice de Hond op Twitter | Facebook | LinkedIn | YouTube.
Mocht u ons werk ook met een kleine donatie financieel willen ondersteunen klik dan hier.
